18 ธันวาคม 2547 20:40 น.
milkkyway
ห้วงค่ำคืนเหน็บหนาวดาวพรมฟ้า
หมู่เมฆาลอยคว้างกลางวิถี
เดือนกระจ่างพร่างนภาท่ามนที
ดั่งวารีลอยล่องของดวงดาว
ฉันถักทอเรียงร้อยดาวน้อยนิด
ให้มิ่งมิตรผู้อยู่ไกลในคืนหนาว
เดือนเคลื่อนคล้อยร้อยเรียงเคียงคู่ดาว
ช่วยยิ้มพราวแทนข้าว่าห่วงใย
ยามดึกนั้นเธอตื่นอยู่หรือเปล่า
ส่วนข้านั้นเหน็บหนาวมิข่มได้
หากเธอนั้นกินอิ่มเป็นสุขใจ
ข้าคนไกลก็สุขใจไปพร้อมกัน
หากเธอป่วยเจ็บไข้ใจทุกข์ร้อน
จะช่วยผ่อนคลายพิษจากตัวนั้น
จะเป็นน้ำดับไฟที่ร้อนครั้น
ให้เธอนั้นเป็นสุขและทุกข์คลาย
1 ธันวาคม 2547 18:10 น.
milkkyway
ณ วันนี้มีลมหนาวผ่านแผ่วแผ่ว
ฉันแว่วเสียงสำเนียงเธอพร่ำเพ้อหา
ในลมหนาวมีคิดถึงตลอดมา
ห่มกายาด้วยลมหนาวแทนอุ่นไอ
ฉันฝากเสียงไปกับเพลงของใบไม้
ให้กล่อมใจยามเธอเหงาเศร้าขื่นขม
มีดวงดาวบนฟ้าไกลกับสายลม
ให้เธอสมหวังทุกครานิทราไกล...
เพลงใบไม้จากสายลมดุจดั่งคลื่น
น้ำค้างตื่นพร่างพราวห่มใบไม้
ให้ชุ่มชื่นดั่งในฝันอันวิไล
จากต้นไม้ที่ฉันปลูกจากใจเธอ....
หน้าส่วนตัว
823
