11 ตุลาคม 2547 18:59 น.
milkkyway
ในดึกดื่นค่อนคืนลมหนาวโปรย
ลมโบกโบยพริ้วผ่านพาอ่อนไหว
ลมหนาวโชยพัดผ่านกลางห้วงใจ
ลมพัดโบกสิ่งไรหนอขอบอกที...
ในลมหนาวมีข่าวคราวของเธอไหม
ถึงคนไกลเป็นเช่นไรบ้างหนอนี้
ที่ทำได้คือฝากกลอนและกวี
ช่วยฉันทีฝากลมนี้ไปบอกเธอ....
ในยามเธออ่อนร้าไร้แรงสิ้น
ดุจดั่งนกไร้ปีกด้วยพลั้งเผลอ
อาจมีภัยมากมายต้องพบเจอ
จะโอบเธอดั่งลมใต้ปีกบาง...
แม้สุดท้ายสายลมใต้ปีกนี้
อาจเป็นลมที่เธออยากคิดห่าง
หากมีคนปกป้องเธอทุกก้าวย่าง
ฉันจะห่างจากไปด้วยยินดี...
ยิ้มจากฉันจะมีให้เธอเสมอ
แม้ว่าเธอมีใครให้อยู่ตรงนี้
ฉันจะยังคงคอยห่วงเธอคนดี
จากใจนี้ที่หวังดีตลอดกาล.....