27 กันยายน 2546 12:01 น.
mild
เราเป็นคนหนึ่งที่เคยคิดอยากมีเพื่อนที่เข้าใจเราสักคนหนึ่ง
เพื่อนที่ไม่ได้หวังสิ่งของอะไรตอบแทน
เพื่อนที่เข้าใจในและยอบรับในความแตกต่างของเรา
ต่างฝ่ายต่างเข้าหากัน ทำความเข้าใจกัน
ไม่ทิ้งกันให้อีกฝ่ายต้องอยู่กับความโดดเดี่ยวทั้งๆที่ต่างฝ่ายต่างอยู่ใกล้กัน
เจอหน้าพูดคุยกันทุกวัน
... การพบเพื่อนก็เหมือนกับการคบแฟนที่ต้องอาศัยความเข้าใจ
การให้อภัย หลายคนทิ้งเพื่อนอย่างไม่ใยดี
ยามเมื่อมีแฟน
แต่เมื่ออกหักก็กลับมาในสภาพนกบาดเจ็บที่บินกลับรังใช้รังเป็นที่พักฟื้น
เมื่อหายดีก็บินออกไปอีกโดยไม่เหลียวแลรังเก่าๆ
ที่เคยปกป้องตัวมันจากอันตราย
แต่รังๆนั้นก็ไม่เคยนึกเกลียดเจ้านกตัวนั้นเลย
... ทำไมคนที่เราสนิทชิดใกล้กับกลายเป็นคนที่เราเกรงใจเค้าน้อยสุด
... ทำไมบางคนมีเพื่อนอยู่มากมายแต่ก็ต้องกลับรู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนไม่มีใครเลย
... ทำไมเพื่อนสนิท เมื่อมีสุข ก็สุขร่วมกัน แต่เมื่อยามทุกข์ กลับไม่ทุกข์ร่วมกัน
... ทำไมสิ่งที่เราคิดว่ามีค่าที่สุดสำหรับเรา กลับกลายเป็นสิ่งที่น่าหัวเราะสำหรับคนบางคน
... ทำไมเมื่อเวลาเรามีสุขเราคิดถึงเค้าคนนั้นเป็นอันดับหนึ่ง แต่เมื่อเค้าคนนั้นมีสุขกลับคิดถถึงเราเป็นอันดับสุดท้าย
... ทำไม
... และทำไม..ไม่มีที่สิ้นสุด
หลายอย่างทำให้คนท้อใจ
หลายอย่างที่ทำให้คนเสียใจ
หลายอย่างทำให้คนๆหนึ่งเปลี่ยนไป
มันเป็นประสบการณ์ เป็นสิ่งสอนให้เราเป็นเรา
... แต่ก็มีบางคนที่รู้ว่าสิ่งๆนั้นทำให้เจ็บ ให้ปวด
แต่ก็ยินยอมที่จะเจ็บต่อไป เพราะคำว่ารัก
++ รักที่ไม่มีรูปแบบ ไม่ว่าจะรักแบบเพื่อน หรือรักแบบคนรัก ++
!!!!!!!!รักของคุณเป็นแบบไหนหาเจอรึยังคะ?!!!!!!!!
26 กันยายน 2546 19:04 น.
mild
ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่แสงแดดอ่อนๆ ลมที่ผัดหวิว
ทุกครั้งทุกวันของเวลาฉันยืนอยู่ตรงนั้น และมีเธอผู้อ่อนโยน น่ารัก สดใส อารมณ์ดียืนอยู่เคียงข้างฉัน
แต่มาในวันนี้และวันต่อ ๆ ไป ท่ามกลางสถานการณ์เหมือนเดิม
ใครคนหนึ่งที่เขาเคยอยู่เขาหายไป และไม่อาจกลับมา ฉันต้องอยู่คนเดียว ความรู้สึกมัน
อ้างว่างเดียวดาย เหงาอย่างบอกไม่ถูก
ถึงแม้จะรู้เหตุผลของการจากไปของเธอแต่ความรู้สึกของความผูกพันที่เราเคยมีให้กัน มันมากเหลือเกิน ตลอดเวลา
5 ปี ที่เราเจอหน้ากันทุกวัน ทุกเวลา ทุกๆ การกระทำ
เรารู้ซึ่งกันและกันว่าเขาทำอะไรเป็นอย่างไร เราเคยคิดถึงกันเคยเป็นกำลังใจให้กันและกัน
ทุกลมหายใจเข้าออกเราเคยมีเธอผู้นั้นอยู่ ไม่ว่าจะเป็นเวลาเช้า สาย บาย
หรือเย็นแม้กระทั้งเวลานอน
หรืออาจจะพูดได้ว่าทุกวินาทีของลมหายใจฉันคิดถึง
เพียงเธอผู้เดียวก็ได้ เราเคยผ่านสถานการณ์อันเลวร้ายมาด้วยกัน
อุปสรรคแม้ยิ่งใหญ่เราฝ่ามันไปได้ ถ้าหากย้อนวันเวลากลับมาได้ฉันจะขอมอบ
แต่สิ่งดีๆ ให้เธอทำให้เธอมีความสุขสามารถหัวเราะและร่าเริงได้ตลอดเวลา
ที่ผ่านมาฉันอาจทำไม่ดีกลับเธอไว้มาก แต่สำหรับฉันเธอคือผู้หญิงคนเดียว
ที่มอบความรู้สึกดีๆ ให้กับฉันแต่ฉันกลับทำลายมันด้วยมือของฉันเอง
ในวันนี้ฉันกลับมาลองคิดดูที่ผ่านมาฉันทำไปได้อย่างไร ทำไมเวลาที่เธออยู่ทำไม
ฉันต้องทำลายความรู้สึกดีๆ ที่เธอหยิบยืนให้ฉัน ทำไมไม่รักษามันไว้
รู้ตอนนี้คงบอกได้ว่าสายไปแล้ว สายเกินไปที่จะกลับมาแก้ตัวได้ สิ่งสุดท้ายที่
จะมอบให้และต้องทำให้ได้คือต้องปล่อยให้เธอเดินจากไปและคอยมองเธออยู่ห่าง
ๆ และพยายามอยู่ต่อไปให้ได้อย่างเดียวดาย ฉันจะพยายามทำนะ
เพื่อนาคตที่สดใสของเธอ รัก......วมากและมากที่สุด
เข้าใจนะว่ามันมากขนาดไหนคงบอกใครไม่ได้สำหรับความรู้สึกของเราเพียงสองคน โชคดีนะ
21 กันยายน 2546 18:31 น.
mild
เป็นเรื่องดีที่สุดที่จะรอคนที่คุณต้องการ
ดีกว่าตัดสินใจไปกับใครสักคนที่ว่างอยู่
เป็นเรื่องดีที่สุดที่จะรอคนที่คุณรัก
ดีกว่าตัดสินใจไปกับใครสักคนที่อยู่แถวนั้น
เป็นเรื่องดีที่สุดที่จะรอคนที่คุณคิดว่าใช่เลย
เพราะชีวิตช่างแสนสั้น สำหรับเวลาที่สิ้นเปลืองไป
...กับคนที่ไม่ใช่เลย
คงจะดีถ้าได้เจอคนที่เขาจะรักคุณจริงในภายหลัง
เพราะมันย่อมดีกว่า การได้เจอคนที่เขาสัญญาว่าจะรักคุณ
...แต่ไม่ช้าเขาก็ไป
อย่าพยายามแสร้งทำให้คนอื่นประทับใจ
เพื่อที่เขาหรือเธอจะได้มาหลงรักคุณ
เพราะถ้าทำแบบนั้น คุณจะถูกตั้งความหวังไว้ว่า
...มันจะต้องเป็นแบบนั้นตลอดไป
โชคชะตา...บอกถึง คนที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตเรา...
แต่หัวใจ...บอกถึง คนที่จะอยู่กับเรา ตลอดไป...
21 กันยายน 2546 18:27 น.
mild
ตอนนี้วีกับมายด์เป็นแฟนกันแล้ว ก็มีความสุขดี วีดูแลมายด์ดีขึ้น ส่วนผลกรรมของนายอาร์ทที่ทำขึ้นมีให้เห็นแล้วตอนนี้นายอาาร์ทมีแฟนน่ารักมาก แต่ว่าเป็นหญิงหลายใจมาก นายอาร์ทจะขอเลิกกับผู้หญิงแต่ผู้หญิงไม่ยอมเลิก ตอนนี้นายอาร์ทได้รับผลกรรมแล้ว ส่วนมายด์ก็มีความสุขกับการที่รักคนที่รักเค้าจริง
ผู้อ่านทุกคนคงเห็นได้ว่าการที่รักคนที่เขารักเราดีกว่ามิใช่น้อย แต่การที่รักคนที่เขาไม่ได้รักเราคุณอาจจะมีความสุขในแบบของคุณเพราะรักในโลกนี้มีหลากหลายแบบเหลือเกิน
จงเลือกในแบบที่คุณรักแล้วมีความสุขเถอะค่ะ
สุดท้ายนี้มีประโยคหนึ่งที่ดิฉันประทับใจมาฝากนะคะ
จงอยู่กับคนที่เราขาดเค้าไม่ได้.........เราจึงจะมีความสุข
19 กันยายน 2546 20:15 น.
mild
วันหนึ่งขณะที่ผมกำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบ ก็คิดถึงคนๆหนึ่งขึ้นมาคิดไปเรื่อยเปื่อย
ตั้งแต่เห็นเธอครั้งแรกที่ไหน พบเธอครั้งแรกได้ยังไง เข้าไปคุยกับเธอครั้งแรกเมื่อไหร่
จนสุดท้ายไปรักเธอได้อย่างไร
คุณเคยคิดว่ามันเป็นเรื่องแปลกไหมที่คุณได้พบใครสักคนหนึ่ง แล้วคุณก็หลงรักคน ๆ นั้นเข้าให้เต็มเปา
คนที่เขามีชีวิตเป็นของเขา ซึ่งคุณก็มีชีวิตเป็นของคุณ แต่คุณกลับเอาชีวิตของคุณไปผูกพันกับชีวิตของเขา
เขาจะเป็นสุข เป็นทุกข์ คุณก็เป็นสุข เป็นทุกข์ ไปกับเขาด้วยแถมจะทุกข์มากกว่าเขาซะอีก
คนที่ไม่ใช่ญาติ แต่คุณแคร์เขายิ่งกว่าญาติผู้ใหญ่บางคนด้วยซ้ำ
คนที่บางครั้งคุณรู้สึกว่าคุณตายแทนเขาได้ ทั้ง ๆ ที่ชีวิตคุณก็มีแค่ชีวิตเดียว
คนที่บางครั้งคุณรู้สึกว่าคุณอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำมาหาเลี้ยงคุณ
แล้วก็คน ๆ นี้อีกนั่นแหละ ที่ทำให้คุณนั่งคิดถึงเขาได้อย่างเป็นบ้าเป็นหลังทุกๆ สองนาที ทั้ง ๆ ที่คุณไม่เคยคิดถึงตัวเองคุณได้ถี่ยิบขนาดนี้
สำหรับผม ผมคิดว่ามันแปลก คนทั้งโลกมีตั้งหกพันกว่าล้านคน ทำไมผมถึงได้มาเจอเธอคนนี้ อาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ เหมือน ๆ กับที่ใครสักคนได้มาเจอกันแล้วก็คบกันเป็นเพื่อน
งั้นเรามาลองคิดกันดูเล่น ๆ ว่าชีวิตนี้ตั้งแต่เกิดมา คุณเจอคนมาแล้วกี่คนอาจจะเป็นสิบ ๆ ล้านคนแล้วคนที่คุณได้พบ ได้เจอ
มีกี่คนที่คุณเคยพูดคุยด้วย อาจจะมีเป็นล้าน ๆ มีสักกี่คนที่เป็นเพื่อนคุณ บางคนอาจจะเป็นร้อย บางคนอาจจะเป็นพัน ขณะที่บางคนอาจจะมีแค่สิบ หรือยิ่งกว่านั้นบางคนทั้งชีวิตอาจจะมีเพื่อนเพียงคนเดียวหรือไม่มีเลยด้วยซ้ำ แล้วในบรรดาเพื่อนนับสิบ ร้อย พันของคุณ มีกี่คนที่คุณเรียกว่าเป็นเพื่อนสนิท
จำนวนมันน้อยลงทุกที อาจจะเหลือแค่หนึ่ง ซึ่งก็ไม่ใช่ของแปลก แต่ถ้าใครมีเพื่อนสนิทเป็นสิบ ก็กลับเป็นของแปลกแล้ว
บางคนคิดว่าเขามีเป็นร้อย ถ้าเขาไม่หลงตัวเอง เขาก็เป็นคนที่แปลกที่สุดในโลกแล้วในบรรดาคนที่คุณคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณ
มีกี่คนที่คุณรู้สึกเหมือนกับที่ผมเกริ่นเอาไว้ในตอนแรก รับรองได้ว่าไม่มีโลกทั้งใบมีคนหกพันกว่าล้าน ไม่มีเพื่อนคนไหนที่คุณจะมีความรู้สึกแบบนี้เลย
ทีนี้เราจะกลับมาหาคน ๆ นี้ คนเดิมที่ทำให้หัวใจคุณปั่นป่วน
คุณเริ่มรู้สึกว่าเป็นเรื่องแปลกหรือยัง ที่คุณได้มาพบมาเจอคนๆนี้ หนึ่งในหกพันล้าน แต่ยังมีเรื่องที่แปลกกว่า ก็คน ๆ นี้อีกนั่นแหละ ที่ทำให้คุณรู้สึกมีความสุขที่ได้ดูแลเขา (โดยที่เขาจะเต็มใจให้ดูแลหรือเปล่าก็ไม่สน)
คนที่ทำให้คุณต้องทำอะไรต่ออะไรตั้งหลายอย่างที่คุณ; ไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต ทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ได้มาเรียกร้องให้คุณทำ
คนที่ทำให้คุณเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ อย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน ทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ได้ขอร้องสักนิด
และที่แปลกที่สุดคุณกลับรู้สึกเจ็บปวด ถ้าคน ๆ นี้ ขอเป็น "เพื่อน"ที่ดีที่สุดของคุณ
สำหรับผม ผมได้พบกับ คน ๆ นี้แล้ว ผมดีใจที่ได้ดูแลเธอ ดีใจที่ได้ทำเพื่อเธอ ดีใจที่ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เธอที่ทำให้ผม คนที่เกลียดการทำงานฝีมือทุกอย่าง ต้องมานั่งหัดทำการฝีมือ
เธอที่ ทำให้คนที่เกลียดการเรียนเป็นที่สุด จนครั้งหนึ่งคิดว่าจะไปทำนา กลับมาตั้งใจเรียน พยายามเรียนต่อให้สูงที่สุดเพื่อคน ๆ นี้
และสิ่งที่ดีที่สุดก็คือ เพราะเธอคนนี้ ทำให้ผมพยายามทำความดี เป็นคนดี ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยขอร้องให้ผมทำอะไรเลย
สำหรับผม ผมดีใจที่ผมได้พบกับเธอคนนี้ ดีใจที่ได้ยืนดูเธอมีชีวิตที่มีความสุข โดยที่ผมไม่สนใจว่าเราไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
ประเด็นของเรื่องนี้ ก็ไม่มีอะไร เพียงแต่ผมอยากจะบอกว่า
...ถ้าวันหนึ่งคุณได้พบกับคน ๆ นี้ของคุณ คนที่เป็นหนึ่งในหกพันล้านสำหรับคุณ คุณก็ควรจะดูแล คนๆ นี้ของคุณให้ดีที่สุด ไม่ทำให้เขาหรือเธอต้องเสียใจ
เพราะนั่นคือสิ่งที่วิเศษที่สุด หรืออย่างน้อยก็เพื่อที่คุณจะได้ไม่ต้องมานึกเสียใจภายหลังว่าคุณไม่น่าทำร้ายจิตใจของเขาเลย
แล้วการที่คุณได้รักเขา แม้ว่าบางครั้งจะทำให้คุณเป็นทุกข์
เสียใจแทบเป็นแทบตาย แต่ถ้าคุณตัดความเห็นแก่ตัวของคุณทิ้ง ไม่คิดเพียงแต่จะครอบครอง คุณนึกถึงความรักที่คุณมีให้เขา คุณได้รู้สึกว่าวันนี้คุณรักเขาจังเลย คุณจะชอบความรู้สึกนี้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้ว่าการรักเพื่อที่จะรักเพียงอย่างเดียว; จะเป็นสิ่งที่ทรมานที่สุดสิ่งหนึ่ง แต่เมื่อใดก็ตามที่คุณทำได้อย่างสนิทใจ คุณรู้สึกว่าความสุขของการเป็นผู้ได้รัก ยิ่งกว่าความสุขของการถูกรัก คุณก็จะเป็นคนที่โชคดีที่สุด แล้วคุณก็จะรู้สึกว่าคุณมีความสุขมากที่สุดในชีวิต
หน้าส่วนตัว
1582
