11 กันยายน 2546 13:02 น.
Mercury
ฉันไม่เป็นอะไรจริง-จริง
คนกำลังจะโดนทิ้งก็เป็นแบบนี้
ไม่รู้จะหาคำพูดใด แทนความรู้สึกในใจที่มี
มีเพียงน้ำตาหยดนี้ มาอธิบาย
คงใช่ซินะ ฉันมันอ่อนแอ
จึงได้พ่ายแพ้กับอะไรง่าย-ง่าย
เอะอะก็เจ้าน้ำตา ช่างน่าอาย
จะให้ทำยังไงได้ ก็คนมันเสียใจจริง-จริง
11 กันยายน 2546 13:01 น.
Mercury
ฉันไม่ใช่ดอกไม้ริมทาง
ที่เด็ดดมแล้วขว้างทิ้งเหมือนสิ่งไร้ค่า
ถ้าเธอจริงใจ...ฉันก็จะให้เวลา
เป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า ที่จะใช้คำสัญญามาผูกพัน
ฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา
และก็ไม่ใช่นางฟ้านางสวรรค์
มีข้อเสียมากมาย ที่ตัวเองยังรับไม่ได้เหมือนกัน
ถ้าเธอจะมารักกันอาจต้องทำใจ
ฉันอาจไม่ได้เป็นคนแสนดี
และก็มีแต่ใจของคน-คนนี้ที่จะให้
อาจไม่งดงามเลิศเลอ อย่างที่เธอตั้งใจ
แค่รักเธอได้ทั้งหมดของหัวใจ เท่านั้นเอง
9 กันยายน 2546 12:42 น.
Mercury
จะอีกกี่ปีกี่วันที่ฉันต้องรอ
คำว่าเจ็บและท้อ เธอจะพอเข้าใจไหม
มันไม่ง่ายเลยนะ ในแต่ละวินาทีที่ผ่านไป
กับการรอคอยที่ฉันไม่เห็นจุดหมายปลายทาง...
เธอผูกมัดฉันไว้ในคำสัญญา
แต่เธอจะรู้ไหมว่าในความเหินห่าง
ฉันหวั่นไหวเพียงใด ว่าจะมีใครเข้ามาคั่นกลาง
ให้ช่องว่างระหว่างเรา ยิ่งร้าวราน
แล้วความห่างไกล ก็เป็นตัวแปล
และสร้างความท้อแท้กับใจฉัน
เธอจะรู้หรือเปล่าว่าปวดร้าวไม่เท่ากัน
ระหว่างฉัน-กับคนที่ขอให้รออย่างเธอ
9 กันยายน 2546 12:41 น.
Mercury
ฉันเข้าใจได้ดีเรื่องที่เธอลำบากใจ
ไม่ต้องห่วงฉันก็ได้ ที่จะกลายเป็นคนรักเก่า
มันจะต่างกันยังไง ฝืนทนกันไปก็มีแต่ปวดร้าว
จะรั้งไว้ให้ยืดยาว ก็เปล่าดาย
ฉันก็ไม่ได้เป็นเช่นผู้เสียสละ
รักเธอเกินกว่าชีวิตก็ว่าได้
แต่เพราะเขาคนนั้น คือเพื่อนฉันไม่ใช่ใคร
จึงขอตัดพวกเธอไปจากหัวใจทั้งสองคน
จะถือว่าฉันมันมีกรรม
จึงพบเจอแต่ความเจ็บช้ำหมองหม่น
สบายใจเถอะนะ ถ้าไม่มีฉันสักคน
เธอจะได้ไม่สับสน ที่เลือกให้ใครต้องทุกข์ทนทรมาน
9 กันยายน 2546 12:39 น.
Mercury
ไกลออกไปทุกที
ทั้ง-ทั้งที่ฉันอยู่ตรงนี้เธอเห็นไหม
คนที่อยู่ใกล้เธอ แต่เหมือนไกลหัวใจ
จะต่างอะไรกับการไม่มีตัวตน
ยังรักกันอยู่บ้างไหม
คำถามที่ข้างคาใจและสับสน
หรือจะปล่อยให้ฉันทรมานกับการทุกข์ทน
ที่จะต้องกลายเป็นคนที่เธอไม่สนใจ
บอกฉันมาสักคำ....คงทำได้ไม่ยาก
หรือทำให้เธอลำบากหากจะบอกว่า ไม่
แล้วที่ผ่านมาจะเรียกว่าอะไร
หรือฉันเป็นแค่คนที่เธอใช้ ฆ่าเวลาไปวัน-วัน
หน้าส่วนตัว
717
