31 กรกฎาคม 2546 19:15 น.
Mercury
ร้านเก่าที่เราเคยไป
ถนนทุกสายที่เราเคยผ่าน
แม้เวลาจะล่วงเลยไปเนินนาน
และแม้ความสัมพันธ์ของเรานั้นจะจบลงไป
แต่ทุกครั้งทุกทีที่คิดถึง
ว่าครั้งหนึ่งเราเคยเคียงใกล้
เป็นเหมือนหนึ่งคนที่รู้ใจ
กับสถานที่แห่งความหมายที่ไม่เคยลืมเลือน
แม้ทุกวันนี้จะไม่มีวันเหมือนเก่า
รักของเราอาจเป็นไปได้เพียงในความเป็นเพื่อน
แต่ความรู้สึกเก่า-เก่ายังเฝ้าย้ำเตือน
ว่าไม่อาจลบเลือนเธอไปจากใจ
31 กรกฎาคม 2546 19:10 น.
Mercury
รักเธอมากนะ
ยอมรับมาซะว่าก็รู้สึกเช่นฉัน
อย่าเก๊กน่า...รู้หรอกว่าก็รักเหมือนกัน
ไม่ล้อเธอแน่ฉันสาบานได้เลย
รักมากนะ
ไม่งั้นไม่ยอมด้วยล่ะถ้าจะมาทำเฉย
บอกไว้ก่อนว่าฉันรักเธอนั้นมาก-มากเลย
แบบที่เรียกว่าไม่เคย รู้สึกแบบนี้กับใครเลยจริง-จริง
31 กรกฎาคม 2546 12:47 น.
Mercury
รู้ดีว่าไม่มีทาง
ครอบครองพื้นที่กลางใจเธอได้
เขาคนนั้นที่เธอคงมั่นเกินกว่าใคร
ฉันคงแทนเขาไม่ได้เลยคนดี
ฉันคนนี้ก็ดีแต่รักเธอ
ไม่อาจไปเผยอให้มากกว่านี้
คงทำได้แค่รักเธอเท่าที่ใจมี
ไม่ได้มาเพื่อแทนที่-ฉันรู้ดีแก่ใจ
31 กรกฎาคม 2546 12:45 น.
Mercury
อยู่เพียงลำพังอย่างที่เคยเป็น
ฟ้าที่เห็นก็ยังเป็นเช่นวันเก่า
ไม่ว่าวันไหนหรือวันนี้ก็มีแค่เรา
ตัว/ใจ/เงาเท่านั้น....ที่ฉันมี
จนเมื่อเธอนั้นได้ผ่านเข้ามา
คืนวันที่เคยไร้ค่าก่อนหน้านี้
กลายเป็นวันที่สดใสเท่าที่ใจเคยมี
ยอมรับเลยคนดี ว่าเป็นเพราะเธอ
ที่เข้ามาวุ่นวายให้ใจหวั่น
คนที่เคยคงมั่นยังหวั่นไหว
ฟ้าวันนี้ที่ฉันเห็นเช่นเปลี่ยนไป
เพราะมีเธอเติมความหมายให้คืนและวัน...
30 กรกฎาคม 2546 22:37 น.
Mercury
เส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบ
การมองเธอในภาพลบนั้นปวดร้าว
ทั้งที่ใจหวังไว้ให้รักยืนยาว
กลับจบลงที่เรื่องราวบนความไม่เข้าใจ....
รู้แก่ใจว่าไม่มีวันเกลียดเธอ
แต่ความจริงที่เจอก็ปฏิเสธไม่ได้
เขาอ่อนแอเกินกว่าที่เธอจะกล้าทำให้เสียใจ
ความอธิบายง่ายๆที่เธอให้ก่อนจากลา
เมื่อความสัมพันธ์มาถึงทางตันเช่นนี้
คงไม่มีทางออกใดที่ดีไปกว่า
เธอเลือกเขา-และจากไป-แล้วทิ้งฉันไว้-กับน้ำตา
และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เราจะไม่กลับมาพบกัน
หน้าส่วนตัว
631
