4 กรกฎาคม 2546 20:23 น.
Mercury
อย่าดีกับฉันให้มันมากไป
คนของเธอคงไม่พอใจที่มาใกล้ฉัน
แม้เราจะเคยเป็นคนที่ผูกพัน
แต่ปัจจุบันมันไม่ใช่...คงเข้าใจดี
อย่าดีกับฉันเหมือนอย่างวันเก่า
เวลาของสองเราไม่ใช่วันนี้
ยิ่งเธอให้ความหวังเหมือนยังใยดี
ยิ่งทำร้ายใจคน-คนนี้มากเกินกว่าใคร
ฉัน-คือคนของอดีต...ที่ไม่ควรคิดถึง
ความทรงจำครั้งหนึ่งที่เคยชิดใกล้
มีค่าเพียงความหลังที่ไม่อาจฉุดรั้งกลับไป
เธอทำดีแค่ไหนก็ไม่ช่วยอะไรได้เลย...
บอกกับเขาคนนั้นเรื่องฉันคนนี้
ว่าระหว่างเราไม่มีอะไรต้องเอ่ย
ที่ผ่านมาเพียงเวลาที่ผ่านเลย
ขอเป็นแค่คนที่เคยรู้จักก็พอ
4 กรกฎาคม 2546 13:05 น.
Mercury
ไม่อยากรับฟังไม่อยากได้ยิน
อยากกลายเป็นหินไปเสียตรงนี้
ไม่อยากรับรู้แม้คำพูดจะดูดี
แต่ความหมายที่มี คือ เธอจะไป...
ประโยชน์อะไร...ในความเป็นเพื่อน
ไม่เห็นว่ามันจะลบเลือนอะไรได้
อย่าพูดเลยดีกว่า....แม้ว่าเราจะเลิกรากันไป
ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้....ฉันไม่ต้องการ
4 กรกฎาคม 2546 12:44 น.
Mercury
เข้าใจได้ดีที่เธอเป็นอยู่
ยิ่งกว่านั้นฉันก็รู้สึกถึงมันได้
เจ็บปวดใช่หรือเปล่าที่เขาจากไป
ทรมานจะขาดใจใช่ไหมคนดี....
ก็เพราะว่าฉัน - - เคยเป็นอย่างนั้นมาก่อน
ทุกบททุกตอนของความรู้สึกนี้
เธอคงจำได้ - - ว่าวันที่เธอจากไปไม่ใยดี
ฉันก็เสียใจมากมายเช่นนี้ เหมือนกัน....
3 กรกฎาคม 2546 20:51 น.
Mercury
เพราะเธอคือคุณค่าของคำว่าชีวิต
คือแสงสว่างในความมืดมิดหม่นหมอง
คือความรักที่มิใช่เพียงใคร่ครอบครอง
คือการรวมเป็นหนึ่งของสองหัวใจ
เพราะเธอคือคนทีฉันรัก
คือการพบกันของการพลัดพรากห่างหาย
คือความสุขที่แท้จริงยิ่งกว่าสิ่งใด
คือทั้งหมดของความหมาย- - อยู่ในตัวเธอ
3 กรกฎาคม 2546 20:43 น.
Mercury
เสียใจ. . .
เธอรู้จักไหมคำนี้
สำหรับฉันคุ้นเคยกับมันได้ดี
เพราะทุกวันที่ฉันมี . . . คือทรมาน
น้ำตา....
แทนความรู้สึกที่หลั่งมาใช่ว่าให้สงสาร
คงไม่อาจอดกลั้นไว้ในเมื่อใจร้าวราน
ไม่ต่อรองต้องการให้เธอกลับมา....
อาวรณ์
ใจมิอาจถอดถอนจึงอ่อนล้า
การลบเธอไปจากใจ...อาจต้องใช้เวลา-
ทั้งชีวิต. . . . ที่เหว่ว้าและเดียวดาย...
หน้าส่วนตัว
657
