28 กรกฎาคม 2546 16:25 น.
Mercury
สุดท้ายแล้วรักมาจากลา
ที่ผ่านมาเหมือนผ่านไปไร้ความหมาย
บันทึกรักหน้าหนึ่งนี้ที่หัวใจ
ไม่มีหน้าต่อไปให้ใจจำ....
บันทึกรักที่ขาดตอนไม่ย้อนมา
วันเวลาผ่านไปในความช้ำ
เหลือเพียงรอยอาลัยให้จดจำ
ว่าครั้งเคยเจ็บช้ำเพราะน้ำมือเธอ
24 กรกฎาคม 2546 18:00 น.
Mercury
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้จะดีกว่า
อย่านำพาอะไรกับใจฉัน
คนที่เธอมีใจให้ความผูกพัน
ไม่ใช่ฉันใช่ไหม...รู้แก่ใจดี
ฉันจะเก็บเธอไว้ใจเสมอ
ขอจดจำเธอไว้ในแบบนี้
ฉันควรอยู่ตรงไหนใจรู้ดี
แค่ความเป็นเพื่อนที่เธอมี...ก็เกินพอ
24 กรกฎาคม 2546 12:54 น.
Mercury
วุ่นวายกับเธอมากไปหรือเปล่า
ทำตัวงี่เง่าเกินไปใช่ไหม
แต่ผู้หญิงไม่น่ารัก..ซ้ำยังเอาแต่ใจ
ก็ไม่เคยตั้งใจทำให้เธอรำคาญ
ขอโทษทีที่ทำอะไรไม่ถูกใจสักครั้ง
แล้วจะยังมีหน้ามาให้เธอสงสาร
อยากทำตัวให้ดีอย่างที่เธอต้องการ
ไม่อยากเป็นคนจุ้นจ้านให้รำคาญใจ
ไม่อยากจะร้องไห้ให้เธอได้เห็น
ว่าตัวฉันเป็นเช่นคนอ่อนไหว
แต่ผู้หญิงคนนี้ที่รักเธอหมดใจ
ก็เสียน้ำตาไปมากมายให้กับเธอ
24 กรกฎาคม 2546 12:43 น.
Mercury
เคยคิดว่าวันเวลาที่ผันผ่าน
จะช่วยผสานรอยร้าวระหว่างเราได้
แต่แล้วเวลากลับไม่ช่วยอะไร
นอกจากทำให้เรายิ่งห่างไกลกันออกไปทุกที
22 กรกฎาคม 2546 13:10 น.
Mercury
เข้ามาข้างในก่อนไหมคนดี
พักตรงนี้...สักนาทีก็ได้
ดูเธออ่อนล้ากับการค้นหาหัวใจ
ของคนที่ไม่เคยเห็นความหมายของเธอ
จับมือฉันไว้ถอนหายใจเบาๆ
รู้ว่าเธอยังคิดถึงเขาเสมอ
ฉันคนนี้เข้าใจดีความรู้สึกที่เธอเจอ
กับน้ำตาที่ล้นเอ่อที่ขอบตา...
ถ้อยคำที่เธอบอกกัน
ยิ่งที่ให้ฉันรู้ว่า
ชายคนหนึ่งซึ่งเธอรักตลอดมา
ทดแทนค่าคำว่ารัก ด้วยการจากไป...
ร้องไห้ออกมาเถอะนะ
น้ำตาจะช่วยล้างใจ
และขอให้เป็นครั้งสุดท้าย
ที่เธอจะร้องไห้เพื่อใครที่ใจโลเล