การต่อสู้เมื่อยามใดคงไร้พ่าย เปล่งประกายปลายกระบี่ที่เกรงขาม หาผู้ใดจะมาเปรียบหรือเทียบความ แต่ทุกยามเขาโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวใจ ต้องเก่งกาจ ฟาดฝ่าไป ด้วยใจเหงา วิชาเราเรื่องคู่สู้ไม่ไหว ต้องเดียวดาย ต้องทนเหงา อีกเท่าไร จะมีใคร บ้างไหม เข้าใจกัน ฝึกวิชามากมายหลากหลายอย่าง เป็นทุกทาง กับเหงาใจ ไร้สุขสันต์ ยอมพ่ายแพ้ แค่มีใคร รู้ใจกัน ให้กระบี่ และใจฉัน นั้นสมบูรณ์