>ความเหงาตื่นออกอาละวาด เกรี้ยวกราดฟัดฟาดใจเฉา นั่งทนเจ็บปวดกับความเศร้า ให้ทุกข์ให้ราวใจระบม ความเหงาตื่นออกอาละวาด ไม่เคยพลาดทำร้ายใจผม เป็นเรือน้อยกางใบแต่ไร้ลม รอวันจมล่มดิ่งกลางทะเล ความเหงาตื่นออกอาละวาด ความผิดพลาดบังคับให้ใจเขว กลั่นแกล้งสมใจน้ำตาเท ร้องไห้ว้าเหว่เพียงลำพัง ความเหงาตื่นออกอาละวาด จึงขียนวาดร้อยกรองแห่งความหวัง แม้นสิ้นหมึกสิ้นเสียงไร้คนฟัง จะขอนั่งลำพังฟังเสียงใจ