27 มิถุนายน 2545 09:27 น.
may
ในที่สุดก็ได้เป็นคนดี
ขอบคุณนะที่ยังมีห่วงหา
แต่ถ้าเธอไม่พูดอะไรจะดีกว่า
ถ้าจะมาบอกว่าฉันดีเกินไป
ขอบใจนะที่พูดตรงตรง
ต่อไปฉันคงต้องเตรียมใจ
เพื่อวันข้างหน้าหากจะรักใคร
จะไม่ดีเกินไปให้เค้าอ้างได้เมื่อไม่รักกัน
27 มิถุนายน 2545 08:35 น.
may
ไม่รู้ว่าเธอรักไหม
ไม่เข้าใจว่าเธอแคร์รึเปล่า
ไม่หวังว่าจะมีเธอมาเป็นเงา
ไม่คิดเศร้าเมื่อเธอหายไป
เพราะว่าทั้งใจมีเธอ
จะให้รอแบบเก้อ เก้อ ก็ไหว
เพราะรักเธออยู่ล้นใจ
แม้เธอไม่รักก็ไม่เป็นไร...ไม่แคร์
10 มิถุนายน 2545 15:31 น.
may
จะให้ทำอะไรก็ทำได้
แต่จะให้ตัดใจมันลำบาก
ยิ่งจะเลิกรักยิ่งทำยาก
เพราะรักนั้นมากยากลืมเลือน
10 มิถุนายน 2545 14:28 น.
may
เคยคิดว่าซักวันหนึ่ง
ฉันคงเข้าถึงใจเธอได้
แต่เพิ่งรู่ว่ามันไม่ใช่
เธอและฉันเราอยู่ไกลในความจริง
เธอคือคนที่ฉันค้นหา
และในสายตาฉันเธอคือทุกสิ่ง
แต่ในสายตาเธอฉันเป็นได้แค่กลิ่น
ที่รับรู้ว่ามีจริงแต่ไม่มีค่าในสายตา
10 มิถุนายน 2545 14:20 น.
may
เคยนั่งนึกอยู่เสมอ
ทำไมต้องเป็นเธอที่คิดถึง
ทำไมต้องเป็นเธอที่ลึกซึ้ง
ทำไมต้องคิดถึงอยู่มากมาย
เคยนั่งนึกอยู่หลายครา
ทำไมต้องมีน้ำตาเป็นสาย
ทำไมต้องเศร้าเมื่อเธอจากปาย
วันนี้เพิ่งเข้าใจ... เพราะรักเธอมากมายนั่นเอง