10 พฤษภาคม 2545 13:39 น.
may
ยังรักอยู่ไหม
เป็นคำถามที่ใจอยากรู้
และหากว่าเธอยังรักอยู่
ก็บอกให้รู้บ้างแล้วกัน
ฉันมันชอบหวั่นไหว
ยามเธอห่างหายไปหลายวัน
บอกหน่อยนะว่ารักกัน
มันจะได้ทำให้ฉันรู้สึกดี
และถ้าหากเธอไม่รักแล้ว
ก็บอกเสียงแผ่ว แผ่วมาที
จะได้เลิกรอเธออย่างเหงา เหงาแบบนี้
จะได้ตัดใจจากคนที่ไม่มีใจ
10 พฤษภาคม 2545 13:34 น.
may
รับสมัครด่วน
เพื่อนร่วมก๊วนเฮาฮา
ใครเหงา เหงารีบเข้ามา
รับปรึกษาปัญหาใจ
อาจให้อะไรไม่ได้มาก
แค่รับฝากความหวั่นไหว
เป็นเพื่อนกันยามเธอไม่มีใคร
อย่างน้อยก็รับฟังได้ก้อแล้วกัน
10 พฤษภาคม 2545 13:28 น.
may
ไม่ได้รักเธอน้อยลง
แต่มันคงรอต่อไปไม่ไหว
เพราะตอนนี้เหนื่อยแล้วใจ
ถึงรอต่อไปก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา
ก็คงยังรักเธออยู่เท่าเดิม
แล้วก็ไม่ได้มีใครมาเพิ่มยามเหว่หว้า
แต่มันท้อที่รอแล้วเธอไม่เห็นค่า
เลยทำได้แค่รอให้เวลามันผ่านไป
10 พฤษภาคม 2545 13:25 น.
may
ชินซะแล้วหล่ะความเหงา
มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของรอยร้าวในแววตา
ชินแล้วหล่ะกับความเฉยชา
ที่เธอหยิบยื่นให้ฉันมาดูแล
มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
เป็นเพื่อนคู่คิดยามเธอไม่เหลียวแล
ในวันนี้จึงเปล่าประโยชน์ที่เธอจะมาแคร์
เพราะตอนนี้ใจไม่ท้อแท้อีกต่อไป
10 พฤษภาคม 2545 13:18 น.
may
อย่าเงียบได้ไหมขอร้อง
อย่าจ้องแบบนี้ได้ไหม
บอกมาสิว่าหมดใจ
ฉันไม่อยากเดาความหมายในสายตา
ก็รู้หรอกว่ากำลังจะไป
แล้วก็รู้ว่าเธอตั้งใจมาลา
ในเมื่อตั้งใจมาแล้วก็พูดสิว่า
ที่มาหาเพื่อจะบอกว่าหมดใจ