26 เมษายน 2545 16:04 น.
may
เมื่อไหร่นะหัวใจจะเย็นชา
จนไม่มีน้ำตาจะหลั่งไหล
เมื่อไหร่นะหัวใจจะไม่หวั่นไหว
กลับการจากไปของเธอ
กาลเวลาก็ผ่านมาแสนนาน
แม้คืนวานผันผ่านไม่พบเจอ
แต่ทุกนาทีก็ยังมีเธอเสมอ
การไม่พบเจอ ใช่จะทำให้ลืมเธอได้เลย
เมื่อไหร่นะหัวใจจะเข้มแข็ง
จะกล้าแกล่งกว่าที่เคย
เมื่อไหร่นะที่หัวใจจะชาเฉย
จะได้ไม่เจ็บเหมือน เคย เคยที่ผ่านมา
26 เมษายน 2545 15:50 น.
may
คิดว่าตัวเองเข้มแข็ง
และคงไม่อ่อนแรงเมื่อเธอจากไป
แต่จริง จริงแล้วไม่ใช่
ในหัวใจยังคงหวั่นไหวเมื่อจากลา
คิดว่าน้ำตาคงไม่ไหล
เมื่อเธอจากไปไม่มาหา
จริง จริงแล้วคิดผิดตลอดมา
เพราะน้ำตามีทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
26 เมษายน 2545 15:36 น.
may
นั่งมองฟ้าผืนเก่า
แล้วเงียบเหงาหนักหนา
คิดถึงเธอคนไกลตา
ที่ไม่มีทีท่าจะได้เจอ
นั่งมองฟ้าด้วยใจเหงา
เค้าจะคิดถึงเราบ้างไหมเออ
ฟ้ากว้างดาวมากมายแต่ไม่มีเธอ
หันไปทางไหนก็เจอแต่ความเดียวดาย
26 เมษายน 2545 15:36 น.
may
เธอจะรู้บ้างไหมว่าใครคนนี้ป่วย
อยากให้เธอช่วยมาเยี่ยมมาหา
อาการไข้น่ะไม่ค่อยจะหนักจะหนา
แต่ทว่าคิดถึงเธอคนไกลตามากมาย
ก็เธอเล่นเงียบหายไปแบบนี้
จะรู้ข่าวบ้างไหมว่ามีใครไม่สบาย
คิดถึงเธอมากนะ จนไข้ไม่ยอมหาย
หรือจะรอให้ตาย ถึงค่อยมาหากัน
20 เมษายน 2545 19:26 น.
may
ไม่อยากเชื่อใครหรอกนะว่าเธอไม่จริงใจ
แต่ก็อดหวั่นไหวไม่ได้ในทุกที
ครั้งใดที่สบตาเธอคนดี
ก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่ไม่เข้าใจ
เธอก็อยู่ใกล้ฉันแค่นี้
แต่บางครั้งก็เหมือนอยู่ไกล้...ไกล
หรือเพราะความรู้สึกของเราห่างเกิน
และฉันก็คงทำอะไรไม่ได้ นอกจากรอคอย
หน้าส่วนตัว
790
