28 พฤศจิกายน 2544 14:38 น.
may
ฉันไม่ใช่สาวหวาน
ไม่ต้องการคนดูแล
แต่บางครั้งก็อ่อนแอ
อยากมีคนแคร์มาห่วงใย
แต่เธอก็ไม่เคยรู้
คิดแต่ว่าฉันคงอยู่ได้
ถึงไม่มีเธอก็คงไม่เป็นไร
ทั้ง...ทั้งที่ใจต้องการเธอ
28 พฤศจิกายน 2544 14:38 น.
may
อ้างว้างเดียวดาย
ข้างกายเหน็บหนาว
มีเพียงตัวเรา
กะความเหงาและเดียวดาย
ใครหนอใครจะรู้
ว่าฉันอยู่กับความเหงา
มีเพียงตัวเองกับเงา
มีเพียงความเศร้ากะความเหงาใจ
28 พฤศจิกายน 2544 14:38 น.
may
อยากรู้ใจเธอ มากกว่านี้
อยากรู้ความรู้สึก ที่เธอมีให้ฉัน
อยากรู้ว่าเธอยังรัก ยังผูกพันธ์
หรือเธอหมดใจให้กันก็บอกมา
ฉันไม่ชอบอาการชาเฉย
เหมือนคนที่ไม่เคยมีหัวใจ
จะยังรักไม่รัก ก็ขอให้บอกให้รู้ไว้
การไม่พูดอะไรเลย มันไม่เคยทำให้ใครสุขใจได้เลย
27 พฤศจิกายน 2544 11:02 น.
may
มองหน้าฉันทำไม
ไม่มีอะไรมองแล้วหรือ
หน้าฉันมันเหมือนมือถือ
อ๋อ หรือว่า เหมือนหน้าเธอ
ไม่รู้ว่าจะมองทำไม
คนมันอายน่ะรู้บ้างไหมคนดี
ที่เธอมองไม่เคยโกรธซักที
แต่ที่ว่าฉันว่าเธอไปเพราะ อายจัง
27 พฤศจิกายน 2544 11:02 น.
may
ที่ชอบโกรธเธอ บ่อย บ่อย
ก็แค่อยากให้เธอคอยตามง้อ
ที่ชอบทำหน้าบึ้งหน้างอ
ก้อแค่อยากให้รู้ว่าไม่พอใจ
ตามใจกันหน่อยได้ไหมเนี้ย
ให้ง้อแค่นี้ก็ทำเป็นทำไม่ได้
ก็แค่อยากให้เธอมาคอยเอาใจ
ง้อนิด ง้อหน่อย เดี๋ยวฉันก็ยิ้มได้ทั้งวัน