29 พฤศจิกายน 2544 15:07 น.
may
ส่งความห่วงใย ให้ไปกับสายลม
ส่งความชื่นชมไปกับสายฝนที่โปรยปราย
ส่งความห่วงหาไปกับดวงดาราที่พร่างพราย
ส่งสายตาที่มีความหมายส่งไปให้ใครซักคน
ได้รับรึเปล่าความห่วงใยที่ปนไปกับความห่วงหา
ที่ส่งไปพร้อมหัวใจดวงน้อยที่รอคอยเธออยู่เสมอมา
รอวันเวลาที่จะพาใจเธอกลับมาดังเดิม
29 พฤศจิกายน 2544 14:52 น.
may
ห่างไกลจังเลยนะสองเรา
เธออยู่ทางนั้นคงมีเค้าเอาใจใส่
อยากบอกให้รู้ฉันอยู่ทางนี้ไม่มีใคร
ยังหวังว่าสักวันใจเธอคงกลับมา
แม้เธอล้างลาห่างหาย
แม้ต้องเหนื่อยหน่ายกับการรอ
แต่ฉันจะยังรออย่างไม่ย่อท้อ
ซักวันคนที่รอต้องกลับมา
29 พฤศจิกายน 2544 12:28 น.
may
ก็ฉันมันนิสัยไม่ดี
เธอจะเอาอย่างงี้ ฉันจะเอาอย่างงั้น
เธอพูดอะไรก็ไม่ยอมฟัง
โอเค..งั้นจะยอมปรับตัวใหม่อีกครั้งเพื่อเธอ
แต่เธอจะต้องช่วยฉันด้วยนะ
ปรุบปรับจะให้เปลี่ยนเลยคงไม่ไหว
จะพยายามเปลี่ยนค่อยๆเป็น ค่อยๆไป
ขอเพียงเธอไม่เอาใจตัวเองมากเกินไป
ฉันคงจะยอมตามใจเธอ
28 พฤศจิกายน 2544 14:52 น.
may
ในโลกใบนี้ยังมีฉันอยู่
อยากให้เธอรับรู้ฉันยังอยู่ไม่ไปไหน
หากแม้วันนี้เธอคิดว่าไม่มีใคร
เธอลองมองตรงไป ว่ายังมีใครเป็นห่วงใยเธอ
หากวันใดเธอสับสนอ่อนล้า
มองดูท้องฟ้าหมองมัวไม่สดใส
อยากให้เธอรู้ว่ามีคนที่ยังเข้าใจ
จะอยู่เคียงข้างเรื่อยไปไม่เปลี่ยนแปลง
28 พฤศจิกายน 2544 14:52 น.
may
ท้องฟ้าคืนนี้
มีดาวอยู่เต็มฟ้า
มีพระจันทร์ยังมีดารา
แต่ไม่มีค่าสำหรับใจ
พระจันทร์มีดาวเป็นเพื่อน
แต่ฉันเหมือนไม่มีใคร
นกยังมีคู่อยู่ใกล้ๆ
แต่ใจฉันกลับไม่มีใครดูแล
มันช่างอ้างว้างเหว่ว้า
เหมือนทว่ามีฉันอยู่คนเดียว
เมื่อไหร่หนอความอ้างว้างโดดเดี่ยว
จะเลี้ยวลาลับไปจากใจ
หน้าส่วนตัว
700
