10 มิถุนายน 2545 14:28 น.
may
เคยคิดว่าซักวันหนึ่ง
ฉันคงเข้าถึงใจเธอได้
แต่เพิ่งรู่ว่ามันไม่ใช่
เธอและฉันเราอยู่ไกลในความจริง
เธอคือคนที่ฉันค้นหา
และในสายตาฉันเธอคือทุกสิ่ง
แต่ในสายตาเธอฉันเป็นได้แค่กลิ่น
ที่รับรู้ว่ามีจริงแต่ไม่มีค่าในสายตา
10 มิถุนายน 2545 14:20 น.
may
เคยนั่งนึกอยู่เสมอ
ทำไมต้องเป็นเธอที่คิดถึง
ทำไมต้องเป็นเธอที่ลึกซึ้ง
ทำไมต้องคิดถึงอยู่มากมาย
เคยนั่งนึกอยู่หลายครา
ทำไมต้องมีน้ำตาเป็นสาย
ทำไมต้องเศร้าเมื่อเธอจากปาย
วันนี้เพิ่งเข้าใจ... เพราะรักเธอมากมายนั่นเอง
10 มิถุนายน 2545 14:13 น.
may
อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้าง
ไม่อยากนั่งอ้างว้างอยู่ตรงนี้
ไม่อยากเศร้าเมื่อคิดถึงเธอทุกที
ไม่อยากอยู่อย่างนี้เพื่อรอเธอ
อยากเปลี่ยนเป็นคนกะล่อน
อยากขี้อ้อนอยู่เสมอ
อยากเจ้าชู้ให้ได้แบบเธอ
จะได้เลิกเพ้อ...ถึงเธอคนหลายใจ
27 พฤษภาคม 2545 19:56 น.
may
จะแปลกมากไหม
ถ้าใจจะรักเธอ
รู้หรอกน่าว่าเพิ่งเจอ
แต่ชอบเธออ่ะให้ทำไง
อย่าเพิ่งคิดมากน่า
ก็แบบว่าฉันใจง่าย
เห็นคนน่าตาดีแล้วหวั่นไหว
ขอมีเธอไว้ในใจซักสองวัน...ก็แล้วกัน
27 พฤษภาคม 2545 19:53 น.
may
นั่งเหงา เหงาเพียงคนเดียว
กับความเปล่าเปลี่ยวที่หง่อยเหงา
อยู่กับตัวเองและความเศร้า
กอดกับลม เบา เบาที่รอบกาย
นั่งมองท้องฟ้าที่เปลี่ยนสี
แสงสว่างที่เคยมีก็เหือดหาย
ความมืดเริ่มเคลื่อนไหวอยู่รอบกาย
แต่ไม่มีความหมายในสายตา
นั่งมองดาวดวงน้อย น้อย
ที่ล่องลอยบนท้องฟ้า
ความมืดยิ่งทำให้เหว่หว้า
ถึงแม้มีดาวมาอยู่เป็นเพื่อนก็ยังเหงา