4 มกราคม 2545 15:21 น.
may
โอเค... ฉันก้อพอจะเข้าใจ
ที่เธอไม่รักฉันมากมายเหมือนวานนี้
แต่มันก้ออดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่ดี
เพราะฉันนี้ยังรักเธอมากมาย
งั้นเอาแบบนี้ก้อแล้วกัน
เธอไม่ต้องรักฉันแบบวันนั้นก้อได้
ขอแค่ให้ฉันได้คิดถึงก้อพอใจ
อย่างน้อยก็ยังมีใครไว้ให้คิดถึง
22 ธันวาคม 2544 15:21 น.
may
การจะลืมใครสักคนหนึ่ง
ไม่ง่ายเหมือนการซึ้งใจใครสักคน
มันยากในการทำใจ มันสับสน
ยิ่งรักมากยิ่งจนใจจะทำไงให้ลืมเธอ
ฉันมันอ่อนแอเสมอเมื่อเธออยู่ใกล้
ความรู้สึกห่วงใยยังมีอยู่
ไม่แน่ใจ กลัวตัวเองกลัวเธอจะรู้
ว่าเธอยังคงอยู่ในใจตลอดมา
22 ธันวาคม 2544 15:07 น.
may
จะพยายามเชื่อใจในตัวเธอ
ถึงบางครั้งจะเผลอโกรธเธอมากมาย
แต่ขอแค่เพียง ให้ฉันได้ระบาย
คงจะรู้สึกดีมากมายเลยคนดี
ไม่อยากหรอกตัวเองว่ามีความสุข
ไม่อยากลุกมาบอกใครๆว่าเธอยังรักอยู่
ถ้าไม่รักกันขอเพียงแค่บอกให้รู้
ถึงแม้จะยังรักอยู่ก็จะพยายามทำใจ
..........ให้ลืมเธอ....................
22 ธันวาคม 2544 14:38 น.
may
ขอบคุณสำหรับความห่วงใย
ที่ทุกคน....มีมาให้เสมอ
ขอบคุณที่ฉันยังมีเธอ
ทำให้ได้พบเจอแต่สิ่งดี
ตอนนี้หัวใจเริ่มเข้มแข็ง
ไม่อ่อนแรงเหมือนที่แล้วมา
ขอบคุณกำลังใจที่ให้มา
ตอนนี้รู้ว่าชีวิตตัวเองมีค่ามากมาย
12 ธันวาคม 2544 12:00 น.
may
หมั่นโทรไปหา เธอก็บ่อย
เมลล์ไปหาก็ใช่น้อยนะคนดี
แต่เธอไม่เคยรับโทรซักที
แล้วเมลล์ที่มีเช็คบ้างรึยัง
ฉันคิดถึงเธอจังรู้ไหม
แต่เธอไม่คิดถึงใจกันบ้าง
ทั้งโทรทั้งเมล์ทำทุกอย่าง
แต่เธอไม่เคยรู้เลยซะที
หน้าส่วนตัว
773
