11 มกราคม 2545 14:24 น.
may
เธอเศร้า ฉันก็เศร้า
เธอเหงา ฉันก็แสนจะเหงาใจ
เธอทุกข์ ฉันจะสุขได้อย่างไร
เธอสดใส ฉันก็ยิ้มได้ทุก ทุกวัน
ไม่ต้องมาทำเพื่อฉันนะคนดี
ฉันต้องการเพียงแค่นี้ก็เท่านั้น
ต้องการเพียงเป็นกำลังใจให้ทุกวัน
ไม่ต้องการรักที่มันไม่จริงใจ
ไม่ต้องมาบอกอะไรให้ฉันฟัง
ไม่ต้องมานั่งบรรยายอะไร
เพราะตลอดมานี้ฉันคนนี้เข้าใจ
ฉันเป็นได้แค่เพื่อนที่คุ้นใจเท่านั้นเอง
11 มกราคม 2545 12:43 น.
may
แปลกแต่จริงที่คนเรามีความรัก
แปลกยิ่งนักแล้วความรักเกิดตรงไหน
เห็นใคร ใครบอกว่าเกิดที่หัวใจ
อกหักทีไร ก็เจ็บที่หัวใจทุก...ทุกที
เมื่อก่อนตอนเรียนชีววิทยา
ดูรูปมาก็ตั้งเยอะไม่เคยเห็น
ศึกษาองประกอบของหัวใจที่จำเป็น
ก็ไม่เห็นมีห้องสร้างความรักเลย
11 มกราคม 2545 12:43 น.
may
มีความฝันเป็นเพื่อนหล่อเลี้ยงจิต
มีชีวิตอยู่กะความเงียบเหงา
มีความคิดเป็นเพื่อนกะความเศร้า
มีความเหงาเป็นเหมือนเงาติดตามตัว
9 มกราคม 2545 16:04 น.
may
วาดภาพ วาดฝันในวันเหงา
ถ่ายทอดเป็นเรื่องเล่าสู้บทกลอน
บรรเลง บรรยาย เป็นตัวอักษร
ของความรู้สึกทุกตอนในหัวใจ
ทั้งยามสุขยามทุกข์ ยามไหวหวั่น
ทั้งยามเหงา ยามเศร้า ใจสั่นไหว
ยามเหนื่อย ยามท้อแท้ หมดกำลังใจ
ยามไม่มีใคร ยังมีอะไรให้รำพรรณ
9 มกราคม 2545 16:04 น.
may
เธอก็รู้ตัวเองดี
ว่าไม่เคยมีเวลาให้กัน
เธอไม่เคยร่วมสร้างฝัน
ไม่เคยจับมือกันและก้าวไป
เธอเข้าใจในตัวฉันดี
รู้ว่าใจดวงนี้มันเหงาขนาดไหน
เธอเองก็ทำได้เพียงแค่เข้าใจ
และให้ฉันรอต่อไป...อย่างไม่แน่นอน
เธอบอกตอนนี้ยังไม่ดีพอ
เธอบอกให้ฉันรออีกซักหน่อย
ต่อไปจะให้เวลาฉันบ่อยๆ
ช่วยบอกหน่อย ฉันต้องคอยนานแค่ไหนกัน
หน้าส่วนตัว
629
