4 กรกฎาคม 2545 08:50 น.
may
อยู่กับสายลมที่เบา เบา
อยู่กะความเหงาที่เกาะกินใจ
อยู่กับตัวเองกับฟ้าใส
อยู่ภายในโลกกลม...กลม
อยู่กับความระทมที่ไม่ลืม
อยู่กับวันคืนที่ขื่นขม
ปล่อยชีวิตอยู่ในความระทม
แล้วนั่งบ่มความเศร้าด้วยหัวใจ
4 กรกฎาคม 2545 08:46 น.
may
จากวันนี้ไม่รู้เมื่อไหร่
หัวใจว่างเปล่าจะไม่เหงา
ไม่รู้เมื่อไหร่จะลืมเค้า
นานเท่าไหร่ที่เราจะรู้สึกดี
จะต้องใช้เวลานานแค่ไหน
กลับการทำใจให้เลิกเจ็บเสียที
จะอีกหนึ่งหรือสิบปี
ที่จะไม่มีเธอในหัวใจ............
27 มิถุนายน 2545 09:27 น.
may
ในที่สุดก็ได้เป็นคนดี
ขอบคุณนะที่ยังมีห่วงหา
แต่ถ้าเธอไม่พูดอะไรจะดีกว่า
ถ้าจะมาบอกว่าฉันดีเกินไป
ขอบใจนะที่พูดตรงตรง
ต่อไปฉันคงต้องเตรียมใจ
เพื่อวันข้างหน้าหากจะรักใคร
จะไม่ดีเกินไปให้เค้าอ้างได้เมื่อไม่รักกัน
27 มิถุนายน 2545 08:35 น.
may
ไม่รู้ว่าเธอรักไหม
ไม่เข้าใจว่าเธอแคร์รึเปล่า
ไม่หวังว่าจะมีเธอมาเป็นเงา
ไม่คิดเศร้าเมื่อเธอหายไป
เพราะว่าทั้งใจมีเธอ
จะให้รอแบบเก้อ เก้อ ก็ไหว
เพราะรักเธออยู่ล้นใจ
แม้เธอไม่รักก็ไม่เป็นไร...ไม่แคร์
10 มิถุนายน 2545 15:31 น.
may
จะให้ทำอะไรก็ทำได้
แต่จะให้ตัดใจมันลำบาก
ยิ่งจะเลิกรักยิ่งทำยาก
เพราะรักนั้นมากยากลืมเลือน