11 มกราคม 2545 14:52 น.
may
อึ้งกับคำตอบเธอพักใหญ่
ที่ฉันไม่ใช่คนที่เธอฝัน
ไม่ต้องห่วงยังไงฉันก็เข้าใจมัน
กับคำว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้
ฉันคงไม่อาจไม่ฝืนความรู้สึก
ที่แม้ลึกๆอยากอ้อนวอนเธอเพียงใด
ฉันคงทำได้แค่นิ่งฟังเสียงหัวใจ
ที่เหมือนมีอะไรมาตีให้ช้ำตรม
11 มกราคม 2545 14:52 น.
may
ใครก็ได้ช่วยที
อาการแบบนี้ เกิดจากอะไร
เชื้อโรคหรือไวรัสตัวไหน
มาทำให้หัวใจฉันปั่นป่วน
มันเต้นร่วนยังงัยชอบกล
ทั้งๆที่ไม่ได้กังวลซักหน่อย
มันเริ่มเกิดมาตั้งแต่เห็นหน้าเธอบ่อย..บ่อย
เอ้ะหรือว่าเธอปล่อยไวรัสมาทำลายหัวใจกัน
11 มกราคม 2545 14:24 น.
may
เธอเศร้า ฉันก็เศร้า
เธอเหงา ฉันก็แสนจะเหงาใจ
เธอทุกข์ ฉันจะสุขได้อย่างไร
เธอสดใส ฉันก็ยิ้มได้ทุก ทุกวัน
ไม่ต้องมาทำเพื่อฉันนะคนดี
ฉันต้องการเพียงแค่นี้ก็เท่านั้น
ต้องการเพียงเป็นกำลังใจให้ทุกวัน
ไม่ต้องการรักที่มันไม่จริงใจ
ไม่ต้องมาบอกอะไรให้ฉันฟัง
ไม่ต้องมานั่งบรรยายอะไร
เพราะตลอดมานี้ฉันคนนี้เข้าใจ
ฉันเป็นได้แค่เพื่อนที่คุ้นใจเท่านั้นเอง
11 มกราคม 2545 12:43 น.
may
แปลกแต่จริงที่คนเรามีความรัก
แปลกยิ่งนักแล้วความรักเกิดตรงไหน
เห็นใคร ใครบอกว่าเกิดที่หัวใจ
อกหักทีไร ก็เจ็บที่หัวใจทุก...ทุกที
เมื่อก่อนตอนเรียนชีววิทยา
ดูรูปมาก็ตั้งเยอะไม่เคยเห็น
ศึกษาองประกอบของหัวใจที่จำเป็น
ก็ไม่เห็นมีห้องสร้างความรักเลย
11 มกราคม 2545 12:43 น.
may
มีความฝันเป็นเพื่อนหล่อเลี้ยงจิต
มีชีวิตอยู่กะความเงียบเหงา
มีความคิดเป็นเพื่อนกะความเศร้า
มีความเหงาเป็นเหมือนเงาติดตามตัว
หน้าส่วนตัว
723
