29 พฤศจิกายน 2544 12:28 น.
may
ก็ฉันมันนิสัยไม่ดี
เธอจะเอาอย่างงี้ ฉันจะเอาอย่างงั้น
เธอพูดอะไรก็ไม่ยอมฟัง
โอเค..งั้นจะยอมปรับตัวใหม่อีกครั้งเพื่อเธอ
แต่เธอจะต้องช่วยฉันด้วยนะ
ปรุบปรับจะให้เปลี่ยนเลยคงไม่ไหว
จะพยายามเปลี่ยนค่อยๆเป็น ค่อยๆไป
ขอเพียงเธอไม่เอาใจตัวเองมากเกินไป
ฉันคงจะยอมตามใจเธอ
28 พฤศจิกายน 2544 14:52 น.
may
ในโลกใบนี้ยังมีฉันอยู่
อยากให้เธอรับรู้ฉันยังอยู่ไม่ไปไหน
หากแม้วันนี้เธอคิดว่าไม่มีใคร
เธอลองมองตรงไป ว่ายังมีใครเป็นห่วงใยเธอ
หากวันใดเธอสับสนอ่อนล้า
มองดูท้องฟ้าหมองมัวไม่สดใส
อยากให้เธอรู้ว่ามีคนที่ยังเข้าใจ
จะอยู่เคียงข้างเรื่อยไปไม่เปลี่ยนแปลง
28 พฤศจิกายน 2544 14:52 น.
may
ท้องฟ้าคืนนี้
มีดาวอยู่เต็มฟ้า
มีพระจันทร์ยังมีดารา
แต่ไม่มีค่าสำหรับใจ
พระจันทร์มีดาวเป็นเพื่อน
แต่ฉันเหมือนไม่มีใคร
นกยังมีคู่อยู่ใกล้ๆ
แต่ใจฉันกลับไม่มีใครดูแล
มันช่างอ้างว้างเหว่ว้า
เหมือนทว่ามีฉันอยู่คนเดียว
เมื่อไหร่หนอความอ้างว้างโดดเดี่ยว
จะเลี้ยวลาลับไปจากใจ
28 พฤศจิกายน 2544 14:38 น.
may
ฉันไม่ใช่สาวหวาน
ไม่ต้องการคนดูแล
แต่บางครั้งก็อ่อนแอ
อยากมีคนแคร์มาห่วงใย
แต่เธอก็ไม่เคยรู้
คิดแต่ว่าฉันคงอยู่ได้
ถึงไม่มีเธอก็คงไม่เป็นไร
ทั้ง...ทั้งที่ใจต้องการเธอ
28 พฤศจิกายน 2544 14:38 น.
may
อ้างว้างเดียวดาย
ข้างกายเหน็บหนาว
มีเพียงตัวเรา
กะความเหงาและเดียวดาย
ใครหนอใครจะรู้
ว่าฉันอยู่กับความเหงา
มีเพียงตัวเองกับเงา
มีเพียงความเศร้ากะความเหงาใจ