7 ธันวาคม 2544 15:36 น.
may
เพิ่งรู้.....ว่าเมื่อเธอไม่อยู่มันเหงา
เพิ่งรู้.....ว่าต้องเศร้าเมื่อเงาเธอหายไป
เพิ่งรู้.....ว่ารักเธอหมดหัวใจ
เพิ่งรู้.....ว่าไม่ต้องการ การจากลา
อยาก.....ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเก่า
อยาก.....ให้ฉันมีเงาของคนดี
อยาก.....มีเธออยู่ใกล้ ใกล้ทุกนาที
อยาก.....ทำให้เธอคนดีคืนกลับมา
จะกลับมาเป็นได้ไหมดังเดิม
เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม
เพิ่งรู้ว่ายังไม่อยากขาดเธอไป
เพิ่งรู้มาหมดหัวใจมีแต่เธอ
7 ธันวาคม 2544 15:21 น.
may
ไม่อยากให้วันนี้เดินมาถึง
ไม่อยากซึ้งกับการร้องไห้
เพราะยังไม่พร้อมที่จะยอมให้เธอไป
เพราะว่าหัวใจยังคงแคร์
แต่เพราะเธอไม่เคยดูแลมัน
มีเพียงฉันที่คอยทุ่มใจให้
เธอไม่เคยแม้แต่จะเข้าใจ
ว่าหวั่นไหวแค่ไหนเมื่อไกลกัน
เธอรู้บ้างไหมว่าฉันเป็นอย่างไร
เมื่อเธอหายเงียบไปแบบนี้
เมื่อเธอไม่เคยเห็นค่าที่ฉันมี
พอกันทีกับการอดทนและรอคอย
เมื่อใจมันท้อถอยและอ่อนหล้า
เหนื่อยหน่ายกับการวิ่งตามหาใจคนดี
ความรู้สึกอยากรอคอยจึงขาดผึงลงตรงนี้
เพราะรู้ว่าถึงฉันจะทำดี...ยังไง
มันคงไม่มีความหมายในสายตาเธอ
4 ธันวาคม 2544 15:36 น.
may
เก็บความรู้สึก
ให้อยู่ลึกที่สุดในหัวใจ
เก็บซ่อนแอบเอาไว้
เพราะกลัวว่าใครจะรู้
เก็บรักอยู่ในใจ
เก็บไว้ไม่ให้ใครรู้
กลัวความเป็นเพื่อนที่มีอยู่
จะหายไปพร้อมเมื่อเธอรู้ว่ามีใจ
ขอแค่ได้ห่วงใยเท่านั้น
ไม่ขอเป็นคนสำคัญก็ได้
ขอเป็นเพียงเพื่อนที่รู้ใจ
ขอเป็นแค่ใครที่เข้าใจเธอ
4 ธันวาคม 2544 15:21 น.
may
หอ อัว งอ หวง ไม้เอกห่วง
พ่วงด้วยคำว่าคิดถึง
อาจดูไม่ค่อยซึ้ง
แค่อยากให้รู้ว่าคิดถึงอยู่มากมาย
รอ ไม้หันอากาศ กอ รัก
มันปักอยู่ที่กลางหัวใจ
ทั้ง หวง ทั้งห่วง มากมาย
อีกทั้งแคร์อยู่มากมายก่ายกอง
คอ แอ อ่านว่าแคร์รู้ไหม
อยากให้รู้ไว้ก็เท่านั้น
ว่าเธอคือคนที่คิดถึงทุกวัน
ว่าเธอคือคนที่ทั้งรักทั้งผูกพันธ์มากมาย
4 ธันวาคม 2544 15:21 น.
may
นั่งนับดาวบนท้องฟ้า
มองหาดาวซักดวงหนึ่ง
ที่มันจะนำพาความคิดถึง
ให้ใครคนหนึ่งที่ห่างไกล
ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่
นังดูดาวอยู่ใช่ไหม
เห็นบ้างรึเปล่าความห่วงใย
ที่ส่งข้ามฟ้า......ไปให้เธอ
หน้าส่วนตัว
1112
