5 มกราคม 2545 12:14 น.
may
อุตส่าห์ทำตัวดี..ดี
จากที่เคยทำตัวเหลวไหล
ใครชวนไปไหนก็ไม่ไป
วัน วันก็รอแต่ให้เธอโทรมา
แต่เธอกลับเงียบหาย
ไม่รู้ไปตายอยู่ที่ไหน
ตกลงจะเอาแบบนี้ก็ตามใจ
อยากทำอะไรก็แล้วแต่เธอ
งั้นก็ถือว่าเราเสมอกัน
เธอจะไม่คิดถึงฉันก็ตามใจ
ต่อไปนี้ถ้าฉันอยากจะทำอะไร
ฉันก็จะทำตามใจตัวเอง
เมื่อเธอไม่เล็งเห็นคุณค่า
ก็อย่ามาว่าฉันไม่ดีนะเธอจ๋า
ทุกวันนี้ก็ง้อเธอมาตลอดมา
ต่อไปนี้ถึงเวลาที่เธอจะมาง้อฉันบ้างหล่ะคนดี
5 มกราคม 2545 12:00 น.
may
ไม่เจอหน้ากันตั้งหลายวัน
เธอไปไหนกันนะอยากรู้
โทรไปหาก็ไม่เคยจะอยู่
หรือแอบไปเดินคู่อยู่กะใคร
ถ้าฉันไม่เห็นก็ไม่ว่า
แต่อย่าหาว่าไม่เตือนนะคนดี
มีเวลารีบโทรมาหาซะที
ก่อนที่ฉันคนนี้จะทำอะไรไม่ดีลงไป
ก็ใช่ที่เธอไม่ผิด
ที่คิดจะมีเค้าคนใหม่
งั้นฉันเองก็ไม่ผิดใช่มั้ย
กลับการลาจากเธอไปอย่างถาวร
5 มกราคม 2545 11:45 น.
may
ไม่ต้องเขียนข้อความมากมาย
ไม่ต้องเขียนบรรยายให้ยืดยาว
ไม่ต้องหมั่นเมลล์มาทุก ทุกเช้า
ไม่ต้องเฝ้าเมลล์มาหาทุก ทุกวัน
แค่เมลล์มาคิดถึงกันก็พอ
หรือขอแค่คำว่าสบายดีไหม
หรือไม่ก็แค่คำว่าห่วงใย
มันคงไม่มากเหกินไปใช่ไหม...คนดี
4 มกราคม 2545 15:50 น.
may
ลมหนาวพัดมา
หัวใจเหว่ว้าเหลือที่
คิดถึงเธอ.......คนดี
ที่ตอนนี้อยู่ไก้...ไกล
เป็นอย่างไรบ้างตอนนี้
ยังคงสบายดีใช่ไหม
รู้บ้างรึเปล่าว่ามีใคร
ที่ยังห่วงใย......เธอ
อยากเจอเธอจังเลยรู้ไหม
ความห่างไกลทำให้เปลี่ยนไปรึเปล่า
ไม่มีเธอมันรู้สึกเหงา
ยิ่งหน้าหนาวยิ่งเศร้ามากมาย
4 มกราคม 2545 15:36 น.
may
เกลียดจังเลยความเหงา
เกลียดความเศร้าที่เกาะกินใจ
เกลียดความรู้สึกที่หวั่นไหว
เกลียดที่ใจไม่ลืมเธอ
เกลียดตัวเองที่ยังละเมอหา
เกลียดตัวเองที่ยังบ้ารักเธอ
เกลียดที่อยากพบอยากเจอ
เกลียดที่ยังมีเธอในใจ