22 สิงหาคม 2549 11:13 น.
Mashimaro99
หนึ่งชีวิต..ที่เงียบเหงาเดียวดาย
หลายวัน...ที่ห่างหายจากความฝัน
อยู่อย่างเข้าใจ..ยอมรับทุกวัน
ไม่เคยคิดดึงใครมาร่วมฝัน..ร่วมทาง
ปล่อยชีวิตวัน ๆ ในมันผ่านไป
ทนเหงาบ้างไม่เป็นไร ..ถ้าอ้างว้าง
มีความสุขกับวันเก่า..ฝันอันเบาบาง
คิดถึงคนที่เคยเคียงข้าง..แค่นั้นก็เพียงพอ
ในชีวิต..ที่ต้องเดินต่อในแต่ละวัน
เพียงความเข้าใจเท่านั้น...ที่อยากขอ
เพียงเพื่อสร้างกำลังใจ..ให้มีมากพอ
เพื่อเป็นแรงก้าวต่อ..ให้ถึงฝั่งที่ตั้งใจ
ขอบคุณในมิตรไมตรี..ของเธอที่แสนดี
ขอบคุณที่มีตัวอักษรของเธอเคียงใกล้
ขอบคุณ..ในน้ำเสียงที่เป็นห่วงอย่างจริงใจ
ขอบคุณที่ต่อกำลังใจ..ให้ก้าวเดินในทุกวัน
แม้วันนี้ยังไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลง
แม้แรงบันดาลใจ..ยังไม่พอไปถึงฝัน
แม้ข้างกายไม่มีใครเดินไปด้วยกัน
แต่นับจากนี้..ในทุกวันจะคิดถึงเธอ
14 สิงหาคม 2549 20:13 น.
Mashimaro99
ฉันไม่รู้ว่า...เริ่มคิดถึงเธอตั้งแต่เมื่อไหร่
และจำไม่ได้...ว่ามีเธอกี่ครั้งในความฝัน
และไม่รู้ว่า..เริ่มห่วงใยเธอมาแล้วกี่วัน
และไม่รู้เหมือนกัน..ว่าวันไหน..ที่ฉันหลงรักเธอ
รู้แต่ว่า...ในวันนี้ รู้สึกแบบนั้น
รู้ว่าในแต่ละวัน..ในใจฉันมีเธออยู่เสมอ
รู้แต่ว่า..วันนี้ส่วนหนึ่งของชีวิตฉันเป็นของเธอ
และขอให้รู้ไว้เสมอ..ว่าเธอเป็นคนพิเศษของใจ
10 สิงหาคม 2549 14:20 น.
Mashimaro99
ฉันเองรู้ตัวดี กับสิ่งที่ผ่านมา
รู้ว่าเป็นแค่คนคั่นเวลา..ไม่มีความหมาย
แต่ก็หวังว่าความผูกพัน..อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ
หวังว่าจะเอาชนะใจเธอได้..ในสักวัน
แต่เมื่อเธอได้พบใครคนหนึ่งผ่านเข้ามา
ความรักคงเข้าตา ..เลยพาใจเธอให้แปรผัน
ไปรักใครคนหนึ่ง และคงผูกพัน
กลายเป็นเค้า..คนที่เธอใฝ่ฝันจะร่วมทาง
และในวันนี้ ที่เธอมาบอกกัน
ตัวฉันยอมเข้าใจ .. ไม่คิดไปขัดขวาง
ต่อไปนี้..ฉันคงไม่มีเธอเดินร่วมทาง
มีเพียงความอ้างว้างเคียงข้าง..ตามลำพัง
7 สิงหาคม 2549 23:51 น.
Mashimaro99
เมื่อผ่านวัน ที่อ้างว้าง มาเนิ่นนาน
ผ่านเหตุการณ์ ผ่านสิ่งที่ค้นหา
จนวันหนึ่ง เมื่อความรักเข้าตา
และสิ่งดี ๆ ก็พาให้เปิดใจ
ในวันหนึ่ง เมื่อเรียนรู้ที่จะรัก
ต้องพร้อมฝ่าอุปสรรค ทั้งเล็กใหญ่
พร้อมเรียนรู้ แก้ปัญหา ให้อภัย
พร้อมเข้าใจ เชื่อมั่น ไม่ผันแปร
หน้าส่วนตัว
2299
