30 มีนาคม 2547 14:07 น.
maruko_sos
อย่ากังวลใจถึงการจากไป
เพราะไม่ว่าอย่างไร เวลานั้นย่อมมาถึง
ไม่ช้า...ก็เร็ว
ดูแลกันและกันอย่างดี
หน้าที่ของฉัน
อยู่ใกล้เมื่อคุณอยากได้ความอบอุ่น
ออกห่างเมื่อคุณต้องการความเป็นส่วนตัว
ตอนนี้
ความรู้สึกของฉันบอกว่า
ใจคุณชืดชา
ความรักที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเรา
ไม่ได้ทำให้คุณตื่นเต้นเหมือนเคย
ไม่อยากยื้อ...อยากแก้ปัญหาให้จบลงด้วยดี
อย่าแปลกใจ
ที่ฉันยังยิ้มให้เมื่อคุณจากไป
เพราะเรายังคิดถึงกันได้
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าจะเป็นเวลาใด
เรายังคิดถึงกันได้เสมอ
เมื่อต้องการใครสักคน...คิดถึงฉัน
คิดถึงความสุขที่เคยเกิดขึ้น
มันจะทำให้ยิ้มได้
ฉันอยู่จะเคียงข้างคุณตลอดไป
13 กุมภาพันธ์ 2547 10:46 น.
maruko_sos
ที่จริงวันนี้
ก็ไม่ได้เป็นวันพิเศษอะไร
แต่รอบข้างเขาอิ่มหัวใจ
เราเลยพลอยได้อิ่มตาม
วันแห่งความรักวันนี้
ฉันเองไม่มีคนมาทวงถาม
ความรักหมดซึ่งคำนิยาม
เพราะได้เรียนรูปนามความเป็นคน
ความรักมันเป็นความสุข
ผ่านไปแล้วช่างทุกข์แสนอยากพ้น
กี่ครั้งแล้วเล่าต้องอดทน
แล้วอีกสักกี่คนต้องผ่านไป
หยุดหาแล้ววันนี้
คนพบความสุขดีดีที่ยิ่งใหญ่
จิตบริสุทธิ์เท่าเมตตาใจ
ความรักเป็นได้แค่รูปนาม
3 กุมภาพันธ์ 2547 11:54 น.
maruko_sos
อย่ากังวลใจถึงการจากไป
เพราะไม่ว่าอย่างไร เวลานั้นย่อมมาถึง
ไม่ช้า...ก็เร็ว
ดูแลกันและกันอย่างดี
หน้าที่ของฉัน
อยู่ใกล้เมื่อคุณอยากได้ความอบอุ่น
ออกห่างเมื่อคุณต้องการความเป็นส่วนตัว
ตอนนี้
ความรู้สึกของฉันบอกว่า
ใจคุณชืดชา
ความรักที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเรา
ไม่ได้ทำให้คุณตื่นเต้นเหมือนเคย
ไม่อยากยื้อ...อยากแก้ปัญหาให้จบลงด้วยดี
อย่าแปลกใจ
ที่ฉันยังยิ้มให้เมื่อคุณจากไป
เพราะเรายังคิดถึงกันได้
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าจะเป็นเวลาใด
เรายังคิดถึงกันได้เสมอ
เมื่อต้องการใครสักคน...คิดถึงฉัน
คิดถึงความสุขที่เคยเกิดขึ้น
มันจะทำให้ยิ้มได้
ฉันอยู่จะเคียงข้างคุณตลอดไป
13 มกราคม 2547 14:04 น.
maruko_sos
คืนฟ้าเหงา-ดาวร้องเพลง
ฉันเองจมอยู่กับน้ำตา
ความรู้สึกเหงาเหมือนฟ้า
อยู่ท่ามกลางแสงดารากับเสียงเพลง
ลอยอยู่ท่ามกลางห้วงอากาศ
เหมือนตัวประหลาดที่คว้างเคว้ง
มีเพื่อนร่วมเหงาร้องบรรเลง
จังหวะเสียงเพลงไม่เศร้าเกินไป
มีความสุขในวงแสงจันทร์
หากเมื่อต้องแสงอาทิตย์พลันเกรียมไหม้
อยู่ได้ในความมืดที่ไม่มืดเกินไป
เพียงแต่ไม่รับความสว่างไสวที่สาดตา
เราอยู่กันคนละด้าน
คุณเดินทางผันผ่านเหมือนกับว่า
โลกนี้ไร้การแบ่งแยกให้ต่างตา
คุณพบฉันอีกด้านของเวลา-กับแสงจันทร์
แต่แล้วคุณเดินทางต่อไป
ฉันทำตัวเหมือนนิยายไม่ถึงฝัน
ด้านที่ต้องแสงอาทิตย์เป็นด้านมืดของพระจันทร์
เราพบกันที่จุดของวัน...
หากแต่จะเจอตลอดกาลนั้นฝันไป
30 ธันวาคม 2546 01:32 น.
maruko_sos
อยู่คนเดียวอีกแล้วเรา
อยู่คนเดียวช่างแสนเศร้า
เบื่อคนที่มาทำให้ใจเบา-เบา
มาอาละวาดเข้าให้หนักใจ
เบื่อตัวเองอีกเหมือนกัน
เบื่อไอ้การชอบฝันหวานเอาแต่ได้
ฝันว่าเขาจะรักและจริงใจ
ไม่ดูเลยว่าไปเหยียบเท้าผู้ชายมีพันธะเข้าให้-ใจเจ้ากรรม
ความสุขก็ดูเหมือนจะเป็นความสุข
เพียงแต่มันมีความทุกข์ปะปนให้ระส่ำ
คราวหลังคราวหน้าอย่าได้ทำ
จะตกลงปลงใจอย่าให้ช้ำ-เจ้าน้ำตา
วันนี้ก็อยู่คนเดียวอีกแล้ว
คนนี้ก็ไม่แคล้วไร้ห่วงหา
ใจเจ็บจนด้าน
แต่ทำไมยิ่งด้านยิ่งเจ็บชา
เหมือนถูกคนรักตบหน้าแต่ว่าให้อภัย
ไปเถิด แล้วแต่
ไม่อยากถูกรังแกโดยคนใจร้าย
ทำบุญด้วยการให้อิสระได้อย่างใจ
จะไปอิสระที่ไหนก็ไปไม่ว่ากัน
อยู่คนเดียว(อีกแล้ว)ก็ได้
ใจที่เจ็บเจียนตายอีกหน่อยก็หายได้ทั้งนั้น
อยากบอกเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม
ว่าก็รักไม่ต่างกัน
คนนั้นรักเธอท่วมทัน--และก็ยังมีคนโง่อย่างฉัน
ที่รักเธอท่วมใจ