20 ตุลาคม 2548 23:58 น.

สักวัน

อยากจะรู้...เธอเป็นยังไงในตอนนี้
คนที่แสนดี...คิดถึงฉันไหม...หากว่าเธอเหงา
เมื่อดาวน้อยร้อยถักขึ้นเต็มฟ้าบอกเล่าเรื่องราวที่จางเบา
แสงจันทร์ที่พร่างพราว...ก็มาฟังฉันกระซิบเล่าความในใจ

ฉันรู้ดี..ว่าฉันเป็นเพียงคนที่รักเธอ..
เป็นคนเสนอให้เธอมารัก...ไม่ว่าวันไหน
และที่ฉันยังคงรัก..ยังทุ่มเทหมดทั้งหัวใจ
เพียงเพราะสิ่งใด...เธอรู้ตัวดีใช่ไหม..คนดี

เหนื่อยใจมากมาย....แต่ยังเดินต่อ
เพราะถ้าท้อ..เทอนั้นคงไปไกลกว่าเช่นทุกวันนี้
อยากพบ อยากเห็นเธอแค่ยังอยู่ในสายตาก็ยังดี
แม้ทุกวินาที...จะพบว่าเธอไม่เคยมีฉันอยู่ในหัวใจ

รักเธอเหลือเกิน...คนที่ฉันรักแสนรัก
อาจจะมีสักวัน ที่ฉันจะได้พัก....และหยุดชีวิตเอาไว้
ข้างๆกายเธอ...สักวันอาจจะมีฉันเดินเคียงข้างไป
ข้างในหัวใจ...เธออาจจะเปิดรับฉันเข้าไปใน...สักวัน