22 เมษายน 2554 18:41 น.
Many_love
แม้นไร้ดินสิ้นซากจากรู้สึก
น้ำส่วนลึกแห้งผากจากเหวห้วง
พัดพายหยุดร้อนรุมไฟสุมทรวง
เพราะทั้งปวงไร้อาทรแต่ก่อนมา...
ใยเล่ายังตามติดคิดประหลาด
แฝงอำนาจเล่นสำนวนชวนชิวหา
หรือภาพฉันงามผุดผาดยังบาดตา
เหมือนแม้นว่าตัดบัวยังกลัวใย
นี่น่ะหรือตัดกิเลสที่เสพเสาะ
เหมาะมิเหมาะตามสมควรที่หวนไห้
รู้อย่างหนึ่งเธอใยบัวพันพัวใจ
ฉันแจ้งนัยให้แจ้งแห่งที่มา
จะประนามหยามกันขั้นเบาะเบาะ
ว่าเฉพาะเพราะห่วงยังห่วงหา
แสดงออกร้อนเท่ารับร้อนรับมา
ก้อรู้ว่ามากเท่าไร มีหัวใจให้เท่านั้น....
อนุโมทนาสาธุการขับขานกล่าว
ถึงเรื่องราวร้อยฝันวันอ่ออนหวาน
ร้อยความรักถักร้อยสร้อยสังวาล
มอบเบิกบานแห่งวันรุ่งของพรุ่งนี้....
กวีเถื่อน..
17 เมษายน 2554 19:36 น.
Many_love
เป็นไข้ไม่สบายไอค๊อกแค๊ก
คือเริ่มแรกมันคิดถึงจึงมึนหัว
อีกไม่พบเห็นหน้าพาเมี่อยตัว
โอ้ย..ปวดหัวตัวร้อนนอนไม่หลับ
คิดต่างต่างว้าวุ่นใจครุ่นคิด
ทั้งลมฟ้าวิปริตจิตสัปปรับ
ให้คลื่นเหียนเวียนวนจนใจนัก
เหตุเพราะหักจากจรให้อ่อนทรวง
อยู่ห่างห่างระหว่างคิด จิตยังวุ่น
ชุลมุนสับสนปนด้วยห่วง
ป่านฉะนี้เป็นอย่างไรในโลกลวง
กล่าวคำว่าเป็นห่วง ..จะผิดไหม?
บอกเธอไว้ทำความดีนะที่รัก...
มิใช้จากหน่ายแหนงไปแห่งใหน
ทำความดีเท่ากับมีฉันในใจ
เก็บรู้สึกรู้สึกได้...คือความรัก...
ให้สิทธิ์คุณรู้สึก...
17 เมษายน 2554 18:57 น.
Many_love
๑.เหมือนเหมือนทุกทุกวัน....
แต่นี่วันมันรู้สึก
ห่างหายในส่วนลึก
ที่รู้สึกต่างทุกวัน...
๒.ก็เหมือนเดิมนี่นา
แต่ทว่าขาดความฝัน
ขาดหวงห่วงให้กัน
หาในนั้นมันหายไป
๓.ห่างเหินเกินความหมาย
รู้สึกคล้ายจะหวั่นใน
ระหว่างห่างออกไป
ตัดสินใจกล่าวบอกมา
๔.ช่อง...ว่างกลางรู้สึก
ย้อนย้อนนึกนึกห่วงหา
เศษเสี้ยวแห่งเวลา
บอกเพียงว่า..ไม่เป็นไร
๕.คำกล่าวเล่าความคิด
รู้ว่าคิดผิดมากไหม?
ไม่รู้จะทำไง?
ไม่มีไร..แค่รู้สึก.....
12 เมษายน 2554 14:54 น.
Many_love
๑.นิรนาม...ยามรู้สึก
สุดล้ำลึกเสน่หา
แสนคนึงจึ่งตรึงตรา
พรรณนามารำพัน
๒.แสงสาดสุริยะฉาย
นัยความหมายฉายแสงนั้น
อวลอบสบแสงจันทร์
ทาบทอฝันชั้นราตรี
๓.รติกาลที่ผ่านภพ
ทาบทอทบอัญ-มณี
อิ่มเอมเปรมฤดี
รอยกวีร้อยเรื่องราว
๔.นิรนาม...ความคิดถึง
ย้ำรำพึงถึงห้วงหาว
แสนซาบอาบแสงดาว
ร้อยเรื่องราว พัน-ระ-นา.....
๕.ในนามของ...ความรัก
มาทายทักภักดิ์ห่วงหา
นานเนิ่นเกินกล่าวลา
ย้ำคำว่า...คิดถึงเกลอ......
หน้าส่วนตัว
1206
