14 มกราคม 2555 15:47 น.
~!!!MaNiAc!!!~
ถ้าทำได้ฉันคงเลือกไม่รู้จัก จะไม่ทักไม่ทายให้สนิท
ที่ห่วงหาห่วงใยจะไม่คิด ไม่ทำผิดคิดไกลให้ใจเธอ
ถ้าทำได้ฉันคงเลือกจะไม่รัก จะเก็บรักเก็บใจไม่เสนอ
ที่บอกรักก็จะเลิกบอกกับเธอ ไม่พร่ำเพ้อหลงรักเหมือนที่ผ่านมา
ถ้าทำได้ฉันคงเลือกจะไม่เห็น เธอจะเป็นตายร้ายดีไม่ห่วงหา
จะไม่มีความห่วงใยในแววตา จะไม่มีค่าอะไรในจิตใจ
ถ้าทำได้ฉันคงเลือกจะมองผ่าน ไม่ปล่อยใจฟุ้งซ่านจนหวั่นไหว
ไม่หลงคิดไม่หลงเพ้อละเมอไป ถ้าเลือกได้ฉันจะไม่รักเธอเลย
29 กันยายน 2554 21:53 น.
~!!!MaNiAc!!!~
หากบอกไปจะโกรธไหมใจเธอจ๋า
มอง มองว่า เธอมีใจให้กับฉัน
หวังแล้วหนอหวังว่าเธอคือคู่กัน
อย่าโกรธฉันหากพูดหากกล่าวไป
วันๆหนึ่งคิดถึงเธอเป็นร้อยรอบ
ใจก็ชอบ รักเธอมากกว่าคนไหน
แล้วเธอเล่าคิดอย่างฉันบ้างหรือไม่
หวังว่าใจเธอคงไม่โหดร้ายเกิน
จากวันนั้นที่มีเธอเข้ามาใกล้
หัวใจไหวสั่น สั่น ทำฉันเขิน
เคยคิดห่าง ทำเก่ง แกล้งทำเมิน
อยู่เพลินๆ ใจก็ลอยไปหาเธอ
เข้าใกล้เธออีกนิดจะได้ไหม
เปิดใจให้ฉันได้ไหมใจมันเพ้อ
ชอบเธอมากจนเก็บไปฝันละเมอ
เธอจ๋าเธอวานเปิดประตูใจ
อยากเข้าไปค้นใจเธอบ้างแล้วล่ะ
บอกฉันนะ รู้สึกรักฉันบ้างไหม
ฉันจะบอก บอกให้รู้ว่าทั้งใจ
มอบให้เธอไปแล้วมาเนิ่นนาน
เพราะไม่รู้พรุ่งนี้เป็นอย่างไร
จึงอยากได้ใจเธอนั้นที่อ่อนหวาน
อยากโอบเธอไว้ด้วยรักให้ชื่นบาน
จับประสานมือเราไว้ด้วยกัน
หากรักแล้วกอดฉันไว้สักหน่อย
โปรดอย่าปล่อยฉันลอยคว้างท่ามกลางฝัน
เพียงกระซิบบอกรักฝากรำพัน
ฉันจะซบลงตรงนั้นที่ตักเธอ
อย่าถามเลยเธอที่รัก รักเมื่อไหร่
ตอบไม่ได้รู้เพียงรักเธอเสมอ
เพียงเท่านี้ทั้งใจพอไหมเธอ
บอกสิเธอใจนั้นคิดอย่างไร
ถ้าหากรักจะฝากไว้ทั้งชีวิต
ไม่สนิทคิดรักใครคนไหน
แค่เพียงเธอ เพียงเธอเสมอไป
ลมหายใจมีไว้เพื่อดูแล
ไม่ต้องห่วงหากเธอล้มฉันจะรับ
ยามเธอหลับฉันจะกล่อมด้วยรักแท้
ยามเธอตื่นจะพบฉันคอยดูแล
ขอเพียงแต่แค่บอกฉันว่าต้องการ
ฉันมีพร้อมไออุ่นละมุนรัก
มีที่พักปูด้วยรักที่อ่อนหวาน
มีดวงใจพร้อมมอบให้ตลอดกาล
ที่พร้อมผ่านทุกๆวันไปกับเธอ
3 กันยายน 2554 21:37 น.
~!!!MaNiAc!!!~
เมื่อยามรักทักทายหัวใจสั่น
ราวหลับฝันไม่อยากตื่นคืนวันหาย
เมื่อยามรักแรกคุยสุขมากมาย
ราวดอกไม้ผลิบานขึ้นกลางใจ
เมื่อยามรักเปิดประตูหัวใจออก
กระซิบบอกฝากรักสมัครไว้
ที่เคยเก็บรักลึกผนึกใจ
ละลายไปกับรักที่เข้ามา
เมื่อยามรักพักอยู่กลางใจฉัน
ต้องไหวหวั่นเพียงคำพูดเสน่หา
เหม่อคิดถึงคำนึกรักทุกเวลา
เฝ้าเพรียกหาใจจ๋าคิดถึงจริง
เมื่อยามรักเบื่อแล้วใจดวงนี้
พอกันทีจากวันนี้ลืมทุกสิ่ง
เคยว่ารักพักใจอยู่มาทอดทิ้ง
เคยเป็นมิ่งขวัญใจก็ลืมเลือน
เมื่อยามรักลาร้างจากหัวใจ
ราวใบมีดกรีดไว้ให้เฉือดเฉือน
เมื่อยามรักจากไกลไม่เอ่ยเตือน
น้ำใจมีบิดเบือนไม่เอ่ยลา
2 กันยายน 2554 00:47 น.
~!!!MaNiAc!!!~
หากไม่รักบอกด้วยช่วยเตือนก่อน
ใจรอนรอนอ่อนแรงเกินต้านไหว
เธอเป็นดาวพร่างพราวสกาวใจ
ห้ามไม่ได้หัวใจสั่นหวั่นหวั่นทรวง
เพียงใกล้ชิดพาใจปลิวลิ่วลอยล่อง
ใฝ่ใจปองเริ่มรักให้ห่วงหวง
เฝ้าคำนึงฝากไว้ใจทั้งดวง
หวังว่าคงไม่ลวงใจไปย่ำยี
อย่าโหดร้ายทำลายหัวใจฉัน
ยามนี้มันหวั่นไหวยากหลีกหนี
ด้วยใจรักมอบไปหัวใจพลี
ช่วยเอ่ยทีคำรักให้ปักใจ
หากไม่รักบอกด้วยช่วยเตือนหน่อย
วอนอย่าปล่อยเข้าใจผิดจะได้ไหม
เพราะฉันรักฉันหลงจนคิดไกล
ว่าเธอคงมีใจให้เหมือนกัน
หากไม่รักบอกฉันจะทำถูก
จะฝังผูกใจไว้แค่ในฝัน
หักห้ามใจเอาไว้จะได้ทัน
ใจดวงนั้นคิดอย่างไรช่วยเผยที
23 กุมภาพันธ์ 2554 23:51 น.
~!!!MaNiAc!!!~
เพราะใจนี้ยังมีรักและความหวัง
แม้หัวใจจะพังมากี่หน
แต่ก็พร้อมเปิดใจให้กับทุกคน
รอสักหนคงมีสักคนที่เข้ามา
ใจนี้เลยหยิบยกให้ไปง่ายๆ
คนที่คล้ายจะจริงใจ ที่เข้าหา
เริ่มต้นดีแต่สุดท้ายมีน้ำตา
ไม่รู้ว่าเขาผิดหรืออย่างไร
คิดจะหยุดคิดจะพักคิดจะจบ
แต่สุดท้ายก็พบว่าทำไม่ไหว
อยากหลีกหนีแต่ก็ไปไม่ได้ไกล
เลยต้องนั่งร้องไห้เพียงเบาๆ
พอมีเธอเข้ามาเหมือนความหวัง
ใฝ่ใจฝังฝันเธอคงไม่เหมือนเขา
ยามคิดถึงนั่งยิ้มให้รักของเรา
บทเพลงเศร้าเคยฟังเริ่มเปลี่ยนแปลง
แต่เธอยังทำให้เป็นไปได้ยาก
ช่างลำบากในการเดินไปปลายแสง
เคยคิดเธอเหมือนไฟส่องทางวันอ่อนแรง
แต่เธอกลับพาแสงนั้นไกลออกไป
ได้โปรดเถอะ กับเธอฉันจริงจัง
ไม่เคยหวังกับใครมากรู้บ้างไหม
เธอเข้ามาใจจึงพองมากเกินไป
และหวังไว้เธอคงใช่คนที่รอ
ฉันคงผิดที่ต้องการเกินไปหน่อย
แค่อยากคอยห่วงใย แค่อยากขอ
อยากสำคัญสำหรับเธอบ้างก็พอ
อยากเป็นคนสำคัญ หรือฉันขอเกินไป?
หน้าส่วนตัว
1823
