30 พฤศจิกายน 2552 23:36 น.
~!!!MaNiAc!!!~
เพราะชอบเธอมานานกว่าคนไหน
แต่ไม่เคยกล้าเผยใจให้เธอเห็น
ในวันนี้คงต้องแสดงทุกสิ่งที่เป็น
ให้เธอเห็นสิ่งที่คนนี้มีให้เธอ
ที่วันนี้ไม่อาจเก็บความรักเอาไว้ได้
เพราะมีคนคล้ายจะมาแย่งเธอเสมอ
ฉันเองก็ไม่อยากเพียงฝันละเมอ
อยากยืนใกล้เธอมากกว่าที่เคยยืน
จะยอมทิ้งความกลัวไว้ข้างหลัง
แม้จะยังหวั่นๆฉันจะฝืน
เพราะพร่ำเพ้อถึงเธอยู่ทุกๆคืน
ด้วยกลัวเธอจะหยิบยื่นรักให้ใคร
จะเดินเข้าไปบอกรักเธอด้วยใจกล้า
ไม่ว่าเธอจะรังเกียจมันหรือไม่
ขอแค่วันนี้ได้บอกเธอออกไป
คงได้แสดงความรู้สึกที่จริงใจมีต่อเธอ
แล้วสุดท้ายถึงไม่ได้เป็นคนรัก
ขอแค่เป็นคนรู้จักได้ใกล้ชิดเธอเสมอ
เพราะฉันได้พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เธอ
ถึงสิ่งที่ฉันเพ้อไม่เป็นจริง...ไม่เป็นไร
27 พฤศจิกายน 2552 01:16 น.
~!!!MaNiAc!!!~
ระยะห่างของเราเพียงแค่นี้
ใกล้แค่นี้คนดีเคยเห็นไหม?
แค่นี้แต่ดูเธอไกลออกไป
อย่าไปไหนคนดี อย่าห่างไป
ถ้าเธอห่าง เขาอาจเข้ามาใกล้
และใจฉันคงจะทนไม่ไหว
เพราะฉันกลัว กลัวเธอ จะหายไป
เดินร่วมไปในทางที่เขาเดิน
เพราะแค่ตรงนี้มีเพียงเธอกับฉัน
มันก็ยากจะเข้าใกล้ เธอห่างเหิน
แล้วยิ่งมีเขามา เธอคงหมางเมิน
มันเกินที่ใจจะรับได้จริงๆ เธอ
มองเห็นเธอทุกวันจากตรงนี้
แต่ความหวังยังริบหรี่อยู่เสมอ
ได้แต่เฝ้าภาวนาอย่างพร่ำเพ้อ
เฝ้าละเมอให้ใจเธอไม่ไปกับใคร
อยากจะเดินเข้าไปคุยกับเขา
อยากให้เขาเข้าใจ ฉันหวั่นไหว
ฉันรักเธอมาก จนยากจะตัดใจ
อยากให้เขาเห็นใจ คนภักดี
ก็รู้ว่าเขาเองก็รักเธอ
แต่ที่เขาฝันมาเสมอคือใช่เธอคนนี้?
สำหรับฉันตอบได้เลยคือเธอคนดี
ที่เฝ้ารักมาแรมปี จนฝังใจ
แค่นี้เองโปรดเถอะเธอสนใจฉัน
ช่วยให้ฝันฉันเป็นจริงหน่อยได้ไหม
ช่วยรักคน ที่รักเธอหมดหัวใจ
รักฉันคนนี้หน่อย ได้ไหมเธอ?
27 พฤศจิกายน 2552 00:13 น.
~!!!MaNiAc!!!~
กรุณาเถอะ...ช่วยมองฉันที
คนคนนี้เธอเคยเห็นไหม?
คนที่คอยเคียงข้างเธอยามท้อใจ
เคยมีค่าบ้างไหมในสายตา?
แค่อยากจะถามเธอสักหน่อย
ช่วยอย่าปล่อยให้ฉันคอยอย่างโหยหา
ช่วยเปิดเผยเฉลยที...กรุณา
เคยมีค่าบ้างไหมในใจเธอ?
19 กันยายน 2551 20:56 น.
~!!!MaNiAc!!!~
เมื่อความรักแวะเวียนมาทักทาย
ที่ขาดหายก็เติมเต็มและสดใส
ทำให้โลกงดงามขึ้นทันใด
ทำให้ใจได้มีชีวิตชีวา
เมื่อความรักเข้ามาตอนแรกพบ
ดั่งประสบพบรักแท้ที่ตามหา
ดั่งพหมลิขิตได้เดินทางเข้ามา
อีกครึ่งนึงที่ตามหาเลยได้เจอ
เมื่อความรักเข้ามาในใจนี้
เธอได้ยินบ้างมั๊ยที่ฉันพร่ำเพ้อ
อยากให้เธอได้ยินที่ฉันละเมอ
เพราะเธอคือพรหมลิขิตของใจ
6 กันยายน 2551 14:25 น.
~!!!MaNiAc!!!~
เป็นเพียงคนคนหนึ่งซึ่งไม่พิเศษ
ไม่มีเวทย์มนตราคาถาไหน
มีแค่เพียงสองมือและหนึ่งใจ
ที่พร้อมทำทุกอย่างได้เพื่อให้เธอ
เป็นเพียงคนคนหนึ่งซึ่งธรรมดา
แต่ก็มีเวลาเพื่อให้เธอเสมอ...
คอยยิ้มรับทุกเรื่องราวในทุกวันของเธอ
แม้ว่าเธอมองข้ามกันเสมอไม่เป็นไร....
เป็นเพียงคนคนหนึ่งที่ช่างฝัน
เพ้อรำพันถึงวันที่มีเธออยู่ใกล้
ทั้งๆที่มันเป็นเพียงแค่ฝันไป...
แต่สุขใจที่ได้ฝันถึงเธอ....
เป็นเพียงคนคนหนึ่ง....
ที่เฝ้าคิดถึงแต่เธอเสมอ
ทั้งที่รู้ไม่มีโอกาสจะได้เจอ
แต่ขอแค่ฝันละเมอก็ลุขใจ.....
หน้าส่วนตัว
736
