30 ธันวาคม 2548 17:31 น.
mamoru
มันมากมายนักใช่ไหม
กับใครต่อใครที่ผูกพันอยู่
มากเสียจนไม่อาจทนดู
จนเจ็บช้ำและเสียน้ำตา
มากจนทำให้หัวใจ
ที่มอบให้ไปไม่เหลือค่า
หมดแล้วความอดทนที่มีมา
รู้แล้ว่าถึงเวลาที่ควรจากไป
30 ธันวาคม 2548 17:24 น.
mamoru
ความรู้สึกของการไม่มีใคร
ก้อใช่..!มันก้อรู้สึกเหงาบ้าง
แต่นั่นมันก้อดีไปอย่าง
เพราะเราก้อไม่ต้องรู้สึกปวดร้าว
เพราะใครอีกเลย
30 ธันวาคม 2548 17:22 น.
mamoru
พร่ำพูดว่าคิดถึง จนรู้ซึ้งถึงความหมาย
มองฟ้าดาวพร่างพราย ยังไม่เท่าใจที่คิดถึง
รู้ว่ามีมากนัก แจ้งประจักษ์ในคำนึง
อยากรู้ว่าคิดถึง เพียงพร่ำพูดหรือคิดจริง
หน้าส่วนตัว
1141
