10 ตุลาคม 2548 17:50 น.
Maimao
คนอกหัก...
ฤดูร้อน...ฉันนอนฝันพลันคิดถึง
ในคำนึงนึกภาพเธอเผลอใจหาย
เมื่อเธอมีคนสนิทชิดข้างกาย
ใจที่หมายกลายต้องหมองนองน้ำตา
คนรักร้าง...
ฤดูฝน...พี่นอนหม่นบนความเศร้า
กลั่นความเหงากรองผ่านทางภาษา
รักเคยหวานกลับห่างหายคล้ายมายา
ช้ำอุราเธอจากลาพาจากกัน
คนร้างรัก...
ฤดูหนาว...ฉันนอนหนาวด้วยเปล่าเปลี่ยว
มีเพียงเสี้ยวรักอุ่นอุ่นกรุ่นในฝัน
ไม่อยากตื่นขึ้นรับรู้คืนและวัน
ต้องห่มจันทร์เพียงผู้เดียวเปลี่ยวเอกา
5 ตุลาคม 2548 22:01 น.
Maimao
วันนั้น...ฉันเฝ้าฝันเฝ้าสงสัย
เมื่อโตไปจะได้เป็นเช่นไรหนอ
แม่เลยสอนให้หัดเขียนกอ...ขอ...คอ...
บอกว่าพอเติบโตใหญ่จะได้ดี
วันนี้...ฉันพากเพียรเรียนขยัน
เพื่อความฝันอันสดสวยสุดสุขี
หวังไว้ว่าวันหน้าจะเปรมปรีดิ์
จะมั่งมีจะร่ำรวยด้วยเงินทอง
อีกคนนับว่าญาติร่ำรวยมิตร
ซ้ำสนิทรวยร่ำไมตรีสนอง
ใจคิดคิดจิตใฝ่ใจลำพอง
ไม่ตริตรองที่ร่ำรวยใช่รวยจริง
ทรัพย์ทั้งหลายเมื่อชีพตายได้ดินกลบ
ใช่จะจบได้จากไปพร้อมทรัพย์สิ่ง
อีกเมื่อมีเงินทองผองพึ่งพิง
แต่เมื่อทิ้งเงินทองผองมลาย
จนบัดนี้...ฉันซึ้งดีฉันเคยบ้า
แม่เคยว่าเคยพร่ำสอนมามากหลาย
ทรัพย์สินนั้นล้วนเงินทองของนอกกาย
ที่ควรหมาย คือใจแท้ แน่ใจคน
หน้าส่วนตัว
931
