22 มิถุนายน 2551 12:48 น.
Maimao
เวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป
แต่ใจไม่เวียนเปลี่ยนผัน
ผ่านคืนน้ำตาผ่านวัน
สุขสันต์โศกาอาลัย
ใจคนใจหนึ่งใจนี้
มิมีที่ใดอาศัย
พำนักพักพิงถิ่นไทย
แล้วใยสู้รบปรบมือ
พี่น้องร่วมบ้านร่วมชาติ
แต่ขาดความรักแล้วหรือ
ใยจึงโหมไฟลุกฮือ
ไทยคือสิ่งใดหรือไทย
แผ่นดินถิ่นนี้แห้งผาก
เพราะขาดน้ำใจหลั่งไหล
ไทยลืมแดนดินถิ่นไทย
ทิ้งให้ชาติไทยไร้นาม...
12 มกราคม 2551 06:32 น.
Maimao
ใจเอยเคยถือมั่นในคำรัก
ว่าจะภักดิ์มั่นเสมอไม่เพ้อไหว
จนวันหนึ่งถูกทำร้ายทำลายใจ
เจ็บจนไร้ใจสรรเสริญเพลินชีวัน
หากเวลาพาผันแปรแผลผันเปลี่ยน
ใจที่เขียนเพียงช้ำไว้เริ่มไหวหวั่น
เริ่มสลักรักที่ซึ้งตรึงวานวัน
ให้ใจสรรค์สร้างสุขสมบ่มชีวา
12 มกราคม 2551 06:25 น.
Maimao
ยามลมหวนชวนไม้ไหวให้ใจหวิว
ใบปลิดปลิวริ้วใบสนเคยทนเหงา
มาบัดนี้มีลมใจให้บรรเทา
ความซึมเศร้าโศกมลายคล้ายมายา
11 มกราคม 2551 01:25 น.
Maimao
รักฤาลมคำคมลวงให้ทรวงเจ็บ
ให้ใจเก็บความชอกช้ำและหวั่นไหว
ยามยลยินผินคำหวานให้บาดใจ
เพียงร่ำไห้ไร้ลมหวนฤาลวงลม
4 มกราคม 2551 03:09 น.
Maimao
ฉันเคยเป็นเพียงตัวฉันอันว่างเปล่า
จะปวดร้าวหรือหนาวเหน็บเจ็บแสบสันต์
ไม่มีใครคอยข้างกายห่วงใยกัน
ได้แต่ท่องอยู่ทุกวันฉันไม่แคร์
จนวันหนึ่งเมื่อเธอเข้ามาหา
เปลี่ยนดวงตาเย็นชาไม่แยแส
ให้อบอุ่นและรู้จักรักที่แท้
คอยดูแลเติมรักให้เต็มตน