31 มกราคม 2548 17:22 น.
maht
เหนื่อยนัก...หลับเสียเถิด
เรื่องราวที่เกิด...วางไว้เสีย
หลับตานอน...พักผ่อนให้หายเพลีย
ปัญหายั้วเยี้ย...ปล่อยมันไป
อย่าให้ปน...ในแดนนิทรา
แค่หลับตา...กันท่ามันไว้
หยุดฟุ้งซ่าน...เพียงผ่านคืนนี้ไป
ลืมตามาใหม่...อะไรคงดี
หลับตาเถิด...หลับตา
วางปัญหา...กองไว้ตรงนี้
คิดไม่ออก...ไว้ลองอีกที
ฝืนไปตอนนี้...เห็นทีไม่มีทาง
ก็ดูนั่น...น้ำตารินไหล
ตัวเราไม่ไหว...เห็นใจเขาบ้าง
เมื่อขบคิด...แต่ติดทุกทาง
กำลังใจร้าง...ลับห่างออกไป
มากมายหนอ...เรื่องร้าย
หลับตาให้คลาย...ชั่วครู่ดีไหม
เรื่องหนักหน่วง...ต้องห่วงหัวใจ
ให้เขาพักไป...จะได้คืนแรง
หลับตาเถิด...หลับตา
พรุ่งนี้ตื่นมา...จะได้แข็งแกร่ง
นอนเถอะนะ...พักให้มีแรง
เช้าพอมีแสง...เรื่องร้ายแรงคงคลาย
30 มกราคม 2548 17:35 น.
maht
ประชาธิปไตยวัยยังกระเตาะ
อาจถูกกระเทาะเลาะลงง่ายง่าย
ชนเคยหาญสู้อาจดูเปล่าดาย
เหมือนน้ำรดทรายหายวับลับลา
ช่วยกันสร้างเสริมเพิ่มเติมสำนึก
ให้จิตเหิมฮึกคึกด้วยใจกล้า
อย่าปล่อยเผด็จการหักหาญศรัทธา
อำนาจประชาอย่าล้าอย่าคลาย
พลังคืนสู่ผู้คนอีกหน
ใช้สำนึกตนเลือกคนที่หมาย
หน้าที่ทุกผู้อย่าดูอย่าดาย
อย่าให้สิ้นลายอธิปไตยของเรา
30 มกราคม 2548 16:10 น.
maht
เมืองใหญ่เมืองนี้ราตรีไร้ดาว
ที่เห็นวับวาวนั่นดาวไฟฟ้า
แข่งแสงกันทั่วเวียนหัวมัวตา
มากมายเงินตราไร้ค่าทางใจ
ตึกสูงตึกใหญ่จุดไฟไว้ทั่ว
หากในใจตัวหม่นมัวไฉน
ไร้แสงแห่งจิตมืดมิดกันไป
อันคำน้ำใจกลบไว้ฝังดิน
ต่างคนต่างรวยต่างซวยต่างอยู่
ไม่รับไม่รู้แค่กูแล้วสิ้น
น้ำใจใครรอไม่ขอได้ยิน
รวยล้นฟ้าดินมีกินแล้วพอ
หากใจใครหรูอาจดูแปลกแยก
ความคิดแหวกแหลกแหกคอกเขาหนอ
ทำเป็นใจดีอย่างนี้คงรอ
เลียน้ำลายสอเพื่อขอผลใด
สังคมเพาะบ่มค่านิยมหมู่
ใหชมเชิดชูผู้รวยแต่ไหน
ลุ่มหลงเงินทองลองมองค่าใจ
ต่างดาวหรือไรแสงไฟฟ้ากลืน
ราตรีมืดลงขอคงดาวสว่าง
เป็นแสงบนทางอ้างว้างขมขื่น
ด้วยดาวบริสุทธิจักจุดรักคืน
ฟ้างามจะฟื้นหมื่นดาวครองไว้
ดาวน้อยร้อยพันจักผันฟ้าสวย
หัวใจจะรวยด้วยน้ำใจใส
หากราตรีงามพล่ามตามแสงไฟ
จะต่างอะไรจากใจน้ำเงิน
หน้าส่วนตัว
1731
