12 ตุลาคม 2548 14:08 น.
magic
โลกใบนี้..ใช่มีเพียงขาว-ดำ
กล่าวถึงหนึ่ง..เศรษฐี..มีสมบัติ
อยากจะมัด..พันผูก..ลูกสาวสวย
ของชาวนา..ยากไร้..ไกลความรวย
ออกอุบาย..จะช่วย..ด้วยวางกล
จึงเชื้อเชิญ..ชาวนา..ให้มาสู่
คฤหาสน์..งามหรู..ดูสักหน
พร้อมลูกสาว..ที่หมายปอง..ต้องกมล
เพื่อมายล..สวนใหญ่..หาใครมี
บริเวณ..สวนกว้าง..ต่างมองเห็น
กรวดขาว-ดำ..วางเด่น..เป็นสองสี
มองสีอื่น..แทรกอยู่..ดูไม่มี
แล้วเศรษฐี..ก็ทวงหนี้..กับชาวนา
ท่านยืมเงิน..ข้าฯ ไป..ในกาลก่อน
ด้วยอาทร..เห็นใจ..ใคร่ปรึกษา
ขอลูกสาว..แต่งงาน..นะพ่อตา
หนี้สินข้าฯ..ยกให้..ไม่เอาคืน
ชายชาวนา..สั่นหน้า..บอกว่าไม่
ลูกสาวใคร..ใครก็รัก..ไม่อยากฝืน
หนุ่มเศรษฐี..ท้าพนัน..ปั้นกลกลืน
แสร้งหยิบยื่น..ข้อเสนอ..เสมอกัน
ข้าฯ จะหยิบ..กรวดสองก้อน..ซ้อนถุงผ้า
ให้ลูกสาว..เจ้าหา..ดีไหมนั้น
หนึ่งสีดำ..หนึ่งสีขาว..เราเสี่ยงกัน
ผลออกมา..ตัวฉัน..นั้นยินดี
หากลูกสาว..เจ้าหยิบ..ได้สีขาว
ทิ้งเรื่องราว..ผ่านมา..พาสุขศรี
ทั้งหนี้สิน..ยกให้..ด้วยไมตรี
และนางนี้..ไม่ต้องแต่ง..แจ้งให้ฟัง
หากหยิบได้..สีดำ..คำศักดิ์สิทธ์
เนรมิต..งานแต่ง..แบ่งเงินถัง
มาร่วมใช้..สินทรัพย์..นับสตังส์
หนี้ที่ตั้ง..ใจทวงเจ้า..เราเลิกลา
ชายชาวนา..ตกลง..หลงกลรับ
เศรษฐีจับ..กรวดใส่..ในถุงผ้า
เป็นสีดำ..ทั้งสองก้อน..ก่อนซ้อนตา
หญิงสาวเห็น..ให้ผวา..ทำเช่นไร..??
ถ้าไม่พูด..ความจริง..คงต้องอยู่
ยอมเคียงคู่..คนขี้โกง..ปลงดีไหม
ถ้าเปิดโปง..ความลับ..กับใครใคร
เศรษฐีใหญ่..อาจเสียหน้า..ล้มกระดาน
ตั้งสติ..ค่อยคิด..จิตสงบ
ปัญหาพบ..ครวญใคร่..ให้แตกฉาน
คนส่วนใหญ่..มองผิด..คิดมานาน
เพียงสองด้าน..ขาว-ดำ..ทำทางตัน
ตรงกันข้าม..หากลอง..มองมุมต่าง
จะรู้ว่า..หนทาง..ที่สร้างสรรค์
มีอีกมาก..แก้ปัญหา..สารพัน
ยืดหยุ่นมัน..พลิกแพลง..จึงแจ้งใจ
แล้วลูกสาว..ชาวนา..ก็กล้าจับ
รู้ผลลัพธ์..ว่าก้อนกรวด..เป็นสีไหน
แกล้งมือสั่น..ปล่อยกรวด..หล่นพื้นไป
ให้กลืนใน..สวนกรวด..ขาวและดำ
พร้อมเอ่ยว่า..ขออภัย..ที่พลั้งเผลอ
เพราะเลินเล่อ..มือสั่น..พลันถลำ
ไม่เป็นไร..หรอกท่าน..ขาวหรือดำ
เฉลยคำ..เปิดถุงดู..ก็รู้ดี
หากในถุง..เหลือสี..ใดสีหนึ่ง
จะรู้ซึ่ง..สีที่หล่น..ว่าคือสี
ถ้าก้นถุง..เป็นสีดำ..จำได้ดี
ก้อนกรวดที่..ร่วงไป..ขาวแน่นอน
พ้นสภาพ..ลูกหนี้..พ่อและลูก
ไม่ต้องถูก..ผูกกล..จนเกินถอน
ไม่ต้องอยู่..คู่เคียง..ร่วมเตียงนอน
ปัญหาร้อน..ก็ผ่อนหาย..สบายใจ
โลกใบนี้..ใช่มี..เพียงดำ-ขาว
หนทางก้าว..มากกว่าหนึ่ง..พึ่งรู้ไว้
พยายาม..คิดครวญ..อย่า!.ด่วนไว
ทุกปัญหา..แก้ได้..ใช้ปัญญา..........
...................................................
ทุกปัญหา..แก้ได้..ใช้ปัญญา
...................................................
โลกใบนี้ไม่ได้มีเพียง..สีขาวกับสีดำ..
ยังมีสีอีกมากมายให้เราได้รู้จัก..ได้เห็น..ได้ศึกษา..
สีใดที่เป็นปัญหา..ย่อมเจือจางได้เสมอ..
หากเราพยายามแก้ไข..โดยใช้ปัญญา..
ป.ล. วรรณกรรมก็เป็นสีหนึ่ง..
ที่ขัดเกลาสีในใจของมนุษย์..ให้เป็นสีที่มีค่าได้..
5 ตุลาคม 2548 16:53 น.
magic
ปลดระวาง..จ้างให้ !!
ปลดระวาง..ได้ไง..ใครเขาบอก
เป็นเรื่องหลอก..ใช่เรื่องจริง..หญิงอย่างฉัน
ถึงแม้ว่า..มัดติดคาน..มานานวัน
ก็มิหวั่น..ช่างฉัน..จะทำไม..(ฮึ!!)
พ่อบินเดี่ยว..เข้ามา..หัวเราะขำ
แหมความจำ..ดีนัก..จักรู้ไว้
นามสกุล..เขียนงาน..บ้านกลอนไทย
หัวเราะไป..หัวเราะเข้า..เราหน้างอ
นายคนเขียน..สหาย..ชายเนื้อหอม
ฉันมิยอม..เต้นตาม..คำที่ขอ
เรื่องอะไร..ต้องทำ..ท่าชักงอ
ไม่มีทาง..เป็นต่อ..พ่อเรไร
น้องกีกี้..มาปลอบใจ..ยังไกลนัก
เฉียดสี่หลัก..เรื่องเล็ก..เด็กหัวใส
บอกให้รอ..ปลดจากคาน..นานถึงวัย
หลักหกไซร้..จะไหวเหรอ..เฮ้อ.! ถอนใจ
อัลมิตรา..มาว่าให้..ขอบใจเพื่อน
ช่วยมาเตือน..อย่าลบหลู่..รู้ผู้ใหญ่
เป็นลูกน้อง..ทำอย่างนี้..ได้อย่างไร
ตาเรไร..ใจเรรวน..เดี๋ยวซวนเซ
แมงกุ๊ดจี่..มีแนวคิด..ติดใจนัก
สบายนัก..อยู่บนคาน..บ้านแสนเก๋
คล้ายลมพัด..เย็นใจ..แถวชายเล
นอนในเปล..แกว่งไกว..ไปคนเดียว
มิขออยู่..กองเกิน..หรือกองหนุน
เอ่ยบอกคุณ..กฤษณะ..หากแลเหลียว
ถ้ามีคู่..เคียงใจ..ขอไกลเชียว
แม้อยู่เดี่ยว..ขอเบอร์โทร..โชว์เบอร์มา
คุณม้าลาย..ให้เริ่มต้น..บนเลขสี่
สี่สิบปี..แต่งงาน..คงหรรษา
สี่สิบห้า..ลูกเต้า..จะตามมา
อยากบอกว่า..ยายไม่ไหว..ใกล้หมดแรง
ขอโทษครับ..ผมเมา..เข้ามาแหย่
เข้ามาแล..วัยชรา..ขาไม่แข็ง
ริคิดทำ..พิพิธภัณฑ์..นั้นแสดง
จะเจอแข้ง..เถรกวาดลาน..สาวบ้านไทย
ข้อแนะนำ..คนเมืองลิง..จริงอย่างว่า
แจ้งข้อหา..หมิ่นประมาท..จะดีไหม
ของโบราณ..ต้องบูชา..ค่าเกินใคร
เอามาเล่น..ได้ที่ไหน..เดี๋ยวองค์ลง
กุ้งหนามแดง..เพื่อนบ้านคาน..ขานเสียงแว่ว
ประสบการณ์..นั้นแจ๋ว..แล้วจะหลง
แลกตัวเลข..อายุมาก..ให้ลดลง
ควรคิดจง..หยวนหยวน..สำนวนดี
น้องผู้หญิง..ไร้เงา..เจ้ามายิ้ม
เอาไอติม..ไปอม..แม่โฉมศรี
สามสิบห้า..ห้ามมี เอง..นะคนดี
เดี๋ยวพี่นี้..ร้องไห้..ให้โอ๋เลย
ใครกันหว่า..กองฮา..มามุขไหน
ปลดระแวง..คำใหม่..ใคร่เฉลย
หญิงโบราณ..อย่างฉัน..ไม่รู้เลย
โปรดจงเผย..บอกหน่อย..คอยเข้าใจ
เอ้า..เรไร..กระซิบก่อน..อ้อนเสียงอยู่
น้ำตานาง..น้องอยากรู้..ดูสงสัย
ปลดระวาง..สามสิบห้า..ว่าเป็นใคร
รีบบอกไป..ไม่ใช่ฉัน..มันเรื่องฮา..
โอ้.! พี่จึ๋ง..หนึ่งสาวไทย..ในสยาม
พระจันทร์เศร้า..เขาว่างาม..น้ำใจหนา
ย่องลงคาน..เปลี่ยนใหม่..ใช้เวลา
หุ่นเรียกกิ๊ก..ดีกว่า..หนูขอบคุณ
นั่น.! กีกี้..มีก๊อกสอง..มาย่องแอบ
จะขอแฮ๊ป..หุ่นคาถา..มานอนหนุน
พี่ขอก่อน..นะน้อง..ถือทำบุญ
เพราะต้องลุ้น..เวลาน้อย..คอยไม่ทัน
ปลดระวาง..ได้ไง..ใช่สี่สิบ
สามสิบห้า..ไกลลิบ..จิ๊บจ้อยฉัน
พี่คนงาม..ราชิกา..มาบอกกัน
เริ่มต้นวัน..ชีวิต..ยังอีกนาน
หลายความคิด..หลายขำ..ทำให้รู้
ชีวิตอยู่..เพื่อสุข..สนุกสนาน
นามสกุล..ชี้ชัด..มัดติดคาน
ใครสงสาร..ช่วยแกะหน่อย..จะคอยรอ
หากเวลา..หนึ่งเดือน..นับจากนี้
ไร้คนที่..ปราณี..ตามร้องขอ
มีแผนสอง..ตรองไว้..ในใจรอ
จะขอต่อ..อายุรัก..สักหนึ่งปี
.................................................
หลายความคิด..หลายขำ..ทำให้รู้
ชีวิตอยู่..เพื่อสุข..สนุกสนาน
(ยิ้มวันละนิด ชีวิตแจ่มใสค่ะ)
.................................................
4 ตุลาคม 2548 07:18 น.
magic
ในยาม..แสงอรุณ
ในยาม..ที่ฉัน..อ่อนล้า
เหลียวหา..แม้ใคร..ไม่เห็น
เดินเดี่ยว..เหมือนอย่าง..ที่เป็น
ดั่งเช่น..คนเดิน..หลงทาง
ในยาม..ที่ฉัน..ท้อแท้
ทางแก้..อยู่ไหน..ไกลห่าง
ความมืด..ปิดบัง..อำพราง
ก้าวย่าง..สั่นไหว..ใจเรา
ในยาม..ที่ฉัน..เหนื่อยอ่อน
รอนรอน..หัวใจ..ให้เหงา
เหมือนอยู่..คืนค่ำ..เคียงเงา
ซบเศร้า..หนาวเหน็บ..เจ็บจน
ในยาม..ที่เป็น..อย่างนี้
ฤดี..วุ่นวาย..สับสน
หลับตา..พักก่อน..บอกตน
ไม่นาน..คงพ้น..ผ่านไป
ในยาม..ล้าเหนื่อย..ท้อแท้
หมดแรง..คงแก้..ไม่ไหว
ค่ำแล้ว..พักผ่อน..ดวงใจ
ให้หาย..ท้อล้า..เหนื่อยลา
ในยาม..ฟ้ารุ่ง..พรุ่งนี้
คงมี..หนทาง..บ้างหนา
เตรียมพร้อม..เพื่อตื่น..ขึ้นมา
สบตา..ยิ้มรับ..กับแสงอรุณ
.......................................................
แด่..แสงอรุณของวันนี้
สะสมความรู้สึกดีดี..วันละหน่อย
แด่..ความผูกพันที่รอคอย
ถึงแม้น้อย..จะค่อย ๆ ดูแลแม้ห่างไกล
.......................................................
หน้าส่วนตัว
5109
