13 กรกฎาคม 2547 07:23 น.
magic
ผ่านไปแล้ว.
ผ่านไปแล้ว..ไม่ไหล..กลับที่เก่า
เลาะขุนเขา..ลดเลี้ยว..เอี้ยวเป็นสาย
โค้งขอบน้ำ..ที่เห็น..เคยเย็นกาย
ไหลไหลไป..ยากหวน..ทวนกลับคืน
นกผกผิน..บินไป..ไกลลาลับ
เสียงสดับ..ยากยิน..สิ้นสุดฝืน
โบกโบยห่าง..ทางคอน..มิย้อนคืน
อาลัยรื้น..ชื้นใจ..กระไรเลย
โอ้อกเอ๋ย..มองน้ำ..ยามนกจาก
พาพลัดพราก..ห่างไกล..ไร้เฉลย
หรือเป็นเวร..กรรมใด..แต่ไหนเลย
เศร้าเกินเอ่ย..อกช้ำ..ระกำครอง
เปลี่ยวหัวใจ..ใครเล่า..จะเท่าฉัน
กลิ่นความฝัน..ลาจาก..พรากใจหมอง
มองสายน้ำ..นกบินไกล..น้ำตานอง
เฝ้าร่ำร้อง..ก้องเหว่ว้า..ว่าปวดใจ
.............................................................
.............................................................
12 กรกฎาคม 2547 23:38 น.
magic
แล้วเราหล่ะ....ไม่รักหรือ
เฮ้อ.! พักนี้..เห็นแต่คน..มีความรัก
แนบแน่นนัก..รักเรา..เฝ้าขีดเขียน
ต่อกลอนหวาน..อ้อนกัน..หมั่นพากเพียร
เธอก็เขียน..ฉันก็ขีด..ฤทธิ์หัวใจ
โอ้..พระเจ้า..ความรัก..เป็นเช่นนี้
เสกฤดี..ห่างไกล..ให้เชื่อมได้
หน้าไม่เห็น..เพียงอักษร..อ้อนกันไป
โยงเยื่อใย..ด้วยห่วงรัก..อักษรา
วาสนา..ฉันน้อยนัก..รักไม่เห็น
ใครจะเป็น..เหมือนสื่อ..ถือห่วงหา
มาขีดเขียน..เพียรกลอน..ป้อนวาจา
หวานหวือหวา..กับฉันบ้าง..จะเป็นไร
โอ๊ย..ใครใคร..ที่ไหน..ก็ไม่รัก
น้อยใจนัก..รักห่าง..ช่างเฉไฉ
มาประท้วง..นิดนิด..สะกิดใจ
แล้วเราหล่ะ..ไม่รักหรือไง..ใจด๊ำดำ
...................................................................
ใคร ใคร ก็ไม่รักผ๊ม ....
คอนเซ๊ปน้องพลับ (ยืมมา อิอิ)
...................................................................
12 กรกฎาคม 2547 21:05 น.
magic
หลังวันฝนตก.
วันฝนตก..หนักหนัก..เมื่อพักก่อน
สนุกตอน..เล่นน้ำ..ฟ้าฉ่ำฝน
รองน้ำเต็ม..ตุ่มใหญ่..ไร้กังวล
เที่ยวซุกซน..หลังสวน..ง่วนเก็บไม้
ได้มะพร้าว..หลายลูก..แต่ทุกข์นัก
คิดจะควัก..กินเนื้อ..เชื่อหรือไม่
เก็บมาแล้ว..แก่จัด..เปลือกแข็งไป
กินไม่ได้..หมดกัน..ฝันลมลม
จับมาเรียง..เคียงไว้..ใต้ต้นแม่
เฉาะเปลือกแก่..รอบลูก..ถูกผสม
ด้วยน้ำใส..รดไป..ใจชื่นชม
เพื่อจะบ่ม..เป็นต้นอ่อน..ก่อนลงดิน
มาแก้เกี้ยว..ความผิด..คิดตะกละ
ไม่รู้จะ..ไปทางไหน..ใจถวิล
จับมะพร้าว..ต้นอ่อน..ซ่อนลงดิน
เลยไปกิน..มะม่วงมัน..กันเขินอาย
...........................................................
เก็บมะม่วง กับ มะพร้าว วันฝนตก....
กินได้แต่มะม่วงค่ะ..
ส่วนมะพร้าว..กินไม่ได้เลย..
เพราะว่า....มันแก่แล้ว..5555
............................................................
12 กรกฎาคม 2547 08:20 น.
magic
ฝนเอยฝน
ฝนเอยฝน..หล่นดัง..สังกะสี
บ้านหลังนี้..อยู่มา..หลายหน้าฝน
ซ่า ซ่า ซ่า..ซัดสาด..ฟาดลงบน
ทน ท๊น ทน..หลังคา..น่าเห็นใจ
หยดน้ำฟ้า..ย้อยลง..ตรงชายเห็น
รางรินเป็น..ทางส่ง..ลงน้ำใส
ใส่เต็มโอ่ง..ใบใหญ่..หลายหลายใบ
เก็บไว้ใช้..อีกนาน..ให้บ้านเรา
ก้าวขาพ้น..ชายคา..น่าสนุก
ฝนตกชุก..ฉ่ำฟ้า..พาหงอยเหงา
เอาหล่ะหว่า..เล่นน้ำ..ตามใจเรา
หมาแมวเฝ้า..วิ่งตาม..พัลวัน
นั่นไก่แจ้..แก่กระต๊าก..ข้างพุ่มไม้
จับเอาไว้..ใส่กรง..ตรงนี่นั้น
โอ๊ย..มะม่วง..ล่วงกลางหลัง..ดั่งแกล้งกัน
มะม่วงมัน..ซะด้วย..เดี๋ยวช่วยกิน
มะพร้าวหล่น..ลงหลังคา..ถลาพื้น
เราก็ยืน..อมยิ้ม..ได้ลิ้มสิ้น
น้ำหอมด้วย..รีบเก็บ..เอาไว้กิน
ขอบคุณดิน..ขอบคุณฟ้า..หน้าฝนจริง
เปียกทั้งตัว..เฉอะแฉะ..และโคลนขุ่น
เสียงคุ้นคุ้น..แว่วมา..น่ากลัวยิ่ง
จะเข้าบ้าน..หรือยัง..ช่างซนจริง
หรือจะวิ่ง..หนีไม้..จึงได้ทำ
ยิ้มแหย่ ๆ..ประจบ..สบตาหวั่น
รีบเร็วพลัน..ก้าวขา..หน้าถลำ
ลื่นพื้นโคลน..ล่มดังแอ๊ก..แตกประจำ
หัวขมำ..ทิ่มบ่อ..หนอตัวเรา
.............................................................
เล่นน้ำฝนกันมั๊ยค๊า....เย็นดีน่า
.............................................................
10 กรกฎาคม 2547 23:11 น.
magic
สัมผัสรัก....
สายลม..ที่พัดอ่อน
ฉันแอบซ่อน..ฝากไปให้
คือรัก..และห่วงใย
ยามร้อนใจ..ให้ได้เย็น
แสงเทียน..แทนดวงดาว
ยามฟ้าเจ้า..มืดไม่เห็น
ส่องทาง..เหมือนดังเป็น
เพื่อนเฉกเช่น..เดินทางไกล
หมอนอุ่น..หนุนใบนั้น
สร้างสิ่งฝัน..วันหลับไหล
เหนื่อยอ่อน..ล้าเพียงใด
กล่อมหัวใจ..ให้ฝันดี
สัมผัส..แห่งความรัก
อุ่นใจนัก..พักลงที่
หัวใจ..ของคนดี
เก็บตรงนี้..ก็แล้วกัน (นะจ๊ะ)