25 ธันวาคม 2547 08:36 น.
magic
คำตอบ..ของหัวใจ
กระดาษ..สีชาเก่า
มองเห็นเงา..ของเจ้าของ
รอยยิ้ม..ที่น่ามอง
ยามเมื่อจ้อง..ต้องหัวใจ
ปากกา..น้ำเงินอ่อน
เขียนบทกลอน..ซ้อนรักใส
ให้รู้..ถึงความใน
เก็บเอาไว้..นะคนดี
รอยจูบ..ประทับไว้
เก็บดวงใจ..ให้ตรงนี้
ใส่ซอง..ตรองฤดี
คำตอบมี..ค่อยตอบมา
เวลา..เลยพ้นผ่าน
ไปตามกาล..ฉันห่วงหา
อยู่ไหน..ช่างไกลตา
กลับเถิดหนา..อย่าให้รอ
บันทึก..ที่หัวใจ
เตรียมรักไว้..ให้ตามขอ
คำตอบ..ที่เธอรอ
ช้าไหมหนอ..ฉันรักเธอ
...............................................
คำตอบ..ของหัวใจ
ถึงคนที่ไกล..ไกลเหลือเกิน
...............................................
24 ธันวาคม 2547 13:13 น.
magic
ถึง..ดอกรักในเมืองกรุง
ฉันเพียง..ดอกไม้..ไร้ค่า
ในป่า..รกร้าง..ทางเหงา
รอวัน..โรยรา..คือเรา
จะเฝ้า..โดดเดี่ยว..เกี่ยวใคร....(ฮึ.!!)
ไหนเล่า..จะเหมือน..บางคน
ใจซน..ซุกซ้อน..อ่อนไหว
อาทร..อ้อนรัก..เรื่อยไป
ดอกไม้..อะไร..เปรียบดี
อ๋อ..ใช่ !!..ดอกรัก..เมืองกรุง
ลอยฟุ้ง..มาลัย..บายศรี
เป่ามนต์..ดลใจ..สตรี
วจี..น้ำตาล..ยังอาย
นั่นรัก..นี่รัก..จักวุ่น
หัวหมุน..คอยลุ้น..ใจหาย
สับราง..ไม่ทัน..ตาลาย
หัวส่าย..ตาเหล่..เก๋จริง
ดอกเอ๋ย..ดอกรัก..ในกรุง
คงยุ่ง..กว่าฉัน..หลายสิ่ง
ไม่มี..โอกาส..เหี่ยวจริง
เพราะหญิง..ทุบช้ำ..ในตาย
........................................................................................................
มิได้มีเจตนาพาดพิงถึงใคร..แต่จงใจตอบกลับค่ะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_68115.php
.......................................................................................................
23 ธันวาคม 2547 16:14 น.
magic
จับมือ
มือกุมมือ..ถือไว้..ให้คงมั่น
มือน้อยนั้น..เริ่มหัด..คัดขีดเขียน
มือยังใหม่..พึงได้..เริ่มพากเพียร
มือนักเรียน..ตัวนิด..คิดก้าวไกล
จับให้เคลื่อน..เลื่อนตาม..งามเส้นปะ
จับจังหวะ..ยึดหยุ่น..ลุ้นดีไหม
จับดินสอ..สองมือ..ถือด้วยใจ
จับกันไว้..ให้อุ่น..คุ้นวิชา
มือเริ่มปล่อย..แล้วจับ..จับแล้วปล่อย
มือน้อยน้อย..โย้ไป..ไม่ตรงหนา
มืออบอุ่น..คุ้นเคย..เลยนำพา
มือเล็กอย่า..ใจร้อน..ค่อยผ่อนปรน
จับแค่เพียง..เริ่มสอน..ตอนหัดใหม่
จับเอาไว้..เป็นทาง..ต่างฝึกฝน
จับประคอง..ต้องเพียร..เขียนด้วยตน
จับใจค้น..วิชา..อย่าดูดาย
มือของเจ้า..คงต้อง..ลองถูกผิด
มือลิขิต..ภาษา..ค่ามากหลาย
มือคือใจ..ใจคือมือ..ถือจนตาย
มือเจ้าไซร้..ดีชั่ว..ตัวรู้ดี
........................................................................
เมื่อเริ่มต้นสิ่งใดนั้น ย่อมมีคนคอยประคองเสมอ
แต่..คนเราย่อมไม่มีคนที่คอยประคองไปทั้งชีวิต
.......................................................................
22 ธันวาคม 2547 17:47 น.
magic
ค้นหา..หรือหลีกหนี
นั่งอยู่..ในความคิด
มีเพียงจิต..ที่สับสน
หนักเหลือ..เมื่อกมล
มิหลุดพ้น..มนต์มายา
อยากได้..จึงคว้าไขว่
ทุกข์เพียงใด..ใจค้นหา
บางสิ่ง..ที่ลวงตา
เหมือนดั่งว่า..ค่าควรครอง
มองเห็น..อยู่ตรงหน้า
เมินสายตา..พาเศร้าหมอง
หลีกหนี..ไม่คิดมอง
กลัวจะต้อง..ถูกจองจำ
โอ้..เอ๋ย..หนอมนุษย์
ยากยิ่งหยุด..ฉุดกระทำ
เวรเอ๋ย..เจ้าเวรกรรม
คือสิ่งย้ำ..คำตอบคน
............................................
............................................
12 ธันวาคม 2547 22:02 น.
magic
ได้เวลาไปโรงเรียน..อีกครั้ง
นักเอ๋ย..นักเรียน..เพียรหมั่น
ขยัน..ศึกษา..อย่าเฉย
พรุ่งนี้..วันจันทร์..แล้วเอย
ใครเอ่ย..ต้องไป..โรงเรียน
ตื่นเช้า..สักนิด..ศิษย์ใหม่
ไหวไหม..จะไป..ขีดเขียน
เอาน่า..สู้หน่อย..เรื่องเรียน
พากเพียร..ได้รู้..วิชา
อาบน้ำ..อาบท่า..ทาแป้ง
จัดแจง..แต่งกาย..เถิดหนา
แบบฟอร์ม..ชุดเก่า..ขุดมา
หวังว่า..ไม่คับ..เกินไป
กินข้าว..กินปลา..เสียก่อน
รีบร้อน..หิวตาย..ไม่ไหว
เสร็จแล้ว..โบกรถ..เร็วไว
จะได้..ไปทัน..ร้องเพลง.....................
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐผไทของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล
ด้วยไทยล้วนหมายรักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย
..........................................................
สำหรับ..วันจันทร์....
วันแรกของการเรียนในสัปดาห์....
ไปโรงเรียนกันแต่เช้านะคะ....
แล้วร้องเพลงชาติ..อย่างเต็มภาคภูมิ....
..........................................................