13 มิถุนายน 2547 20:12 น.
magic
กรรม
ฝนโปรยปราย..หลายฤดู..อยู่ไม่เปลี่ยน
ยังวนเวียน..ว่ายวน..ทนชดใช้
ไหลไปบน..ธารกรรม..ที่ทำไป
ยังคงว่าย..เวียนวน..ไม่พ้นกรรม
เปรียบชีวิต..ของคน..วนเวียนว่าย
มีเกิดแก่..เจ็บตาย..มิใช่ขำ
ว่ายวนเวียน..เปลี่ยนไป..เพื่อใช้กรรม
สิ่งที่ทำ..ดีเลวล้วน..ควรตรึกตรอง
ทางสร้างกรรม..ทำมา..แต่คราไหน
ทางที่ไป..จึงเมิน..คนเดินหนี
ฝ่าลมฝน..ทนมา..ตั้งหลายปี
กรรมที่มี..ไม่เคยจาง..เบาบางลง
คงต้องวน..เวียนว่าย..ในกรรมต่อ
และไม่ขอ..สิ้นหวัง..ตั้งประสงค์
เวียนวนว่าย..จนตาย..ใช้กรรมกง
เพื่อจบลง..ชดใช้หนี้..นี้ชาติเดียว
พอฝนโรย..ร้างลา..ฟ้าคงแจ้ง
เมื่อมีแสง..แห่งธรรม..นำวิถี
ให้สุดปลาย..ทางสุดท้าย..ของชีวี
หมดหน้าที่..ของกรรม..ที่นำทาง
..........................................................
ฤดูที่หมุนเปลี่ยนวนเวียนไม่มีที่สิ้นสุด
แต่ชีวิตที่เวียนว่ายต้องมีที่สิ้นสุด........
แล้วทางที่สิ้นสุดคือทางใด...........????
..........................................................
10 มิถุนายน 2547 09:25 น.
magic
ความจริง.ในความต่าง
จริงหรือไม่..ใช่หรือเปล่า..เราไม่รู้
ตามองอยู่..ดูไม่เห็น..เป็นไฉน
ใจสัมผัส..ขัดดวงตา..ว่าอย่างไร
จริงหรือไม่..ใช่หรือเปล่า..เฝ้าดูกัน
ต่างที่คิด..จิตที่ต่าง..หลายอย่างนัก
คนที่รัก..มักคิดดี..มิมีผัน
คนที่เกลียด..ก็คิดร้าย..ทำลายกัน
ต่างจิตนั้น..ต่างคนมอง..ลองคิดเอา
ความไม่เหมือน..เหมือนหรือไม่..คงไม่เหมือน
ใจตนเตือน..ไม่เหมือนกัน..นั้นแหละเขา
มองกลับมา..ต่างกันนัก..นะตัวเรา
ไม่เหมือนเขา..เราสองคน..ตนต่างกัน
ต่างความจริง..ต่างความคิด..ต่างความเหมือน
ใช่ต่างเตือน..ซึ่งความดี..ที่สร้างสรรค์
แม้ต่างกัน..แสนลิบลับ..กลับผูกพัน
ต่างกันนั้น..เพียงแค่คิด..แต่จิตเดียว
..
8 มิถุนายน 2547 08:26 น.
magic
รถเมล์ลด.รถเมล์รัก
คอยรถเมล์..เหมือนคอยรัก..มาทักทาย
ช่างมากมาย..หลายสาย..ที่วิ่งผ่าน
ยืนขาแข็ง..มีแต่สาย..ไม่ต้องการ
รอน๊านนาน..สายต้องการ..ก็ไม่มา
รถที่จอด..เทียบป้าย..ดันไม่ขึ้น
ยังทนยืน..รอสาย..ใดเล่าหนา
เลือกจะขึ้น..รถเมล์รัก..ปักอุรา
มองไม่มา..ตาละห้อย..คอยค๊อยคอย
นี่! ก็ปา..เข้าไป..ใกล้จะค่ำ
อกระกำ..ทำใจ..ให้ท้อถอย
มองรถเมล์..ผ่านไป..ใจคนคอย
เหลือรถน้อย..สายแล้ว..ไม่แคล้ว.ฟาว!
เจ้าท่าบอก..สายสุดท้าย..ใกล้จะถึง
ให้คนซึ่ง..ยังเหลือ!!..เตรียมตัวเข้า
แน่นยังไง..คงต้องไป..แล้วหนอเรา
ไม่อยากเหงา..ยืนเฉา..เฝ้าป้ายคาน.(เฮ้ย!..เฝ้าป้ายนาน)
จาก : SMS ของแมลงปอ
คอยรถเมล์ก็เหมือนคอยความรัก
สายที่ไม่ต้องการมักมาก่อนเสมอ
แต่..ถ้ามันเป็นรถเมล์เที่ยวสุดท้าย
ต่อให้แน่นยังไง.ก็ต้องขึ้น!!!!
5 มิถุนายน 2547 01:02 น.
magic
ทุกข์ของฉัน.สุขของใคร
เก็บไว้ลึกสุดลึก..ที่ข้างใน
เก็บไว้ลึกสุดใจ..ไม่ให้เห็น
เก็บไว้ลึกปิดไว้..ใช่จำเป็น
เก็บไว้ลึกซ้อนเร้น..เช่นไม่มี
เรื่องราวเจ็บเหน็บใจ..ใครก็ทุกข์
เรื่องราวเจ็บไร้สุข..คงหลีกลี้
เรื่องราวเจ็บฝั่งไว้..เพื่อคนดี
เรื่องราวเจ็บเก็บอย่างนี้..ที่ใจตาย
คอยบอกเล่ากล่าวขาน..ตำนานสุข
คอยบอกเล่ากลบทุกข์..ให้เลือนหาย
คอยบอกเล่าเรื่องดีดี..ที่ใจสบาย
คอยบอกเล่ามิวาย..คลายกังวล
คือความสุขที่เห็นยิ้ม..คนรอบข้าง
คือความสุขที่ต่าง..ด้วยหวังผล
คือความสุขที่ได้..ในกมล
คือความสุขของคนทุกข์..ในหัวใจ
.......................................................
.......................................................
ถึงแม้ฉันจะมีความทุกข์....
แต่ก็มีความสุขเสมอ....
เมื่อได้เห็นรอยยิ้มและ....
เสียงหัวเราะของเธอ....
........................................................
หน้าส่วนตัว
1180
