18 มกราคม 2547 15:33 น.

เมื่อข้าพเจ้าป่วย(สุดท้ายแล้ว)

magic

9   ม.ค.  2547
.....................
เข็มที่สาม  ตามมา  น้ำตาเล็ด
เข็ดแสนเข็ด  ไข้หวัด  ขยาดสยอง
มือแสนหนัก  ปักลงก้น  ไม่ยอมตรอง
คนนะน้อง  ใจเย็นเย็น  เป็นไหมเธอ
ท่าทางหนู  ก็ดู  ดีที่สวย
หน้าหมวยๆ  จิ้มลิ้ม  ไม่ยิ้มยังหวาน
แต่เสียที  มือแสนหนัก  นักพยาบาล
เป็นพยามาร  ดีกว่า  ยัยบ้าบอ
.....................				
18 มกราคม 2547 15:27 น.

เมื่อข้าพเจ้าป่วย2

magic

8   ม.ค.  2547
....................
หนาวเอย  หนาวเหน็บ  เจ็บกระดูก
ทั้งน้ำมูก  น้ำลาย  หมายเข่นฆ่า
หรือเพราะเรา  เข้าสู่  วัยชรา
ไอ้หวัดบ้า  เป็นง่ายง่าย  หายยากจัง
ไม่อาบน้ำ  ไม่สระผม  ตรมหัวอก
โครตสกปรก  ใครเข้าใกล้  ส่ายหน้าหนี
เหม็นขี้เต่า  เหม็นขี้ไคล  หน่ายเต็มที
หายคราวนี้  คงต้องอาบ  น้ำนานนาน....(คุณคิดว่างั้นมั๊ย 555)
.....................

8   ม.ค.  2547   (ตอนค่ำๆ หลังซัดผัดไท)
.....................
ผัดไทกุ้ง  ของโปรด  โดดขึ้นคีบ
ค่อยค่อยหนีบ  ทีละเส้น  เป็นอาหาร
ค่อยค่อยเคี้ยว  ค่อยค่อยกลืน  ฝืนทรมาน
มีอาการ  เจ็บคอ  ก็ยังกิน
ของอร่อย  แบบนี้  ไม่มีพลาด
ให้คอขาด  เจ็บระบม  ขมแค่ไหน
ไม่มีทาง  จะยอมอด  รสผัดไท
เจ็บให้ตาย  ก็จะกิน  สิ้นเกลี้ยงจาน
....................... (น่าน....ป่วยตะกละ)				
18 มกราคม 2547 15:16 น.

เมื่อข้าพเจ้าป่วย1

magic

....บันทึกก่อนเขียน....
เริ่มป่วยมาตั้งแต่วันที่ 4 ม.ค.47
แต่ไม่ยอมไปหาหมอ (กลัวเข็มมาก)
จนไม่ไหว....เจอฉีดยาจนได้วันที่ 6 ม.ค.47
วันที่ 7 ม.ค. 47  ก็เลย...................

7  ม.ค.  2547
.......................
อีกแล้วครับท่าน....วันนี้เจอดีอีกเข็ม
เจอเต็ม ๆ ข้างขวาหน้าสงสาร
พึ่งโดนที่ข้างซ้าย....ไปเมื่อวาน
คงอีกนาน....ไม่กล้าป่วย  ด้วยความกลัว....
.......................
          
7  ม.ค.  2547  (ดึกมากแล้ว)
.......................
นอนไม่หลับ  นั่งไอ  ใจจะขาด
หวัดพิฆาต  คอระบม  ขมเหลือหลาย
เจอทั้งเข็ม  กินทั้งยา  จะบ้าตาย
อยากหายหาย  ซะที  พอมีแรง
คงต้องปล่อย  เชื้อหวัด  ให้ชาวบ้าน
คำโบราณ  บอกไว้  คงได้ผล
ให้คนอื่น  ติดหวัดไป  หลายหลายคน
จะได้พ้น  หายเป็นหวัด  อึดอัดกาย
........................

7  ม.ค.  2547  (อาการป่วยติดมัน)
........................
เกิดอาการ  ฮัดเช่ย!  เคยบ้างไหม
น้ำมูกไหล  ย้อยออกมา  น่าฉงน
มีทั้งใส  มีทั้งข้น  แล้วแต่คน
ช่างทุกข์ทน  น้ำมูกเรา  เจ้าช่างเค็ม..... (แฮ่ะ ๆ ๆ)
........................

7  ม.ค.  2547  (ก่อนนอน  กลอนเลยเพี้ยน)
........................
ง่วงมากแล้ว  คงต้องนอน  กันเสียที
เดี๋ยวโดนตี  ตอนแก่แก่  แย่หนักหนา
หลับไม่หลับ  ก็ต้องนอน  พักผ่อนกายา
ก่อนที่แม่  จะมา  เขกกบาล
........................^_^				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟmagic
Lovings  magic เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟmagic
Lovings  magic เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟmagic
Lovings  magic เลิฟ 0 คน
  magic
ไม่มีข้อความส่งถึงmagic