31 มีนาคม 2547 04:30 น.
M.BLACK ROSE.
คิดถึงใครคนหนึ่ง...
คิดถึงรักจากดวงใจในภาพฝัน
ครั้งเมื่อวันที่ผ่านไปพาใจเหงา
จุดไฟรักแสนตรึงใจให้สองเรา
แต่ต้องเศร้าเพราะวันวานนั้นผ่านมา
รักครั้งแรกยังตราตรึงซึ้งดวงจิต
ได้แต่คิดถึงทุกวันเฝ้าฝันหา
ฝืนดวงใจที่ขื่นขมตรมอุรา
เพื่ออำลาจากความช้ำที่กล้ำกลืน
อยากลืมเธอแต่หัวใจหนีไม่พ้น
จึงต้องทนเจ็บหัวใจให้สุดฝืน
เฝ้าคะนึงถึงเธอนั้นทุกวันคืน
รักคงชื่นเมื่อสองเราเข้าใจกัน
ได้แต่รอให้เธอนั้นหันคืนกลับ
อย่าหายลับห่างไกลไปเหมือนฝัน
เพียงกลับมาปลุกหัวใจให้รักกัน
เฝ้าแต่ฝันถึงนาทีที่เธอมา
หากสองเรานี้เข้าใจในความรัก
ขอประจักษ์รักนิรันดร์ดั่งฝันหา
เพียงหัวใจได้มีสุขทุกเวลา
ขอสัญญาจะรักมั่นจนวันตาย...
M.BLACK ROSE.
ปุ๊ก.
ธนิศร อยู่พรหม.
10 มีนาคม 2547 04:06 น.
M.BLACK ROSE.
เก็บใจฝากไว้ให้เธอ
เก็บความรักจากชายคาหลังบ้าน
เก็บความหวานจากตาลอ้อยเที่ยวเสาะหา
เก็บความหมายจากเมฆฝนอยู่บนฟ้า
เก็บความห่วงหาจากใจส่งให้เธอ
ขอฝากไปกับแสงแดดที่แผดกล้า
ฝากท้องฟ้าดูแลไปมิให้เผลอ
ฝากให้หมดหัวใจแล้วนะเออ
ฝากให้เธอคนหนึ่งซึ่งห่างไกล
หากฉันมีเวทย์มนต์ดลดวงจิต
จะเนรมิตตัวเธอมาอยู่ใกล้
แต่ความจริงนั้นมิอาจจะเป็นไป
จึงทำได้เพียงฝากใจส่งให้เธอ
M.BLACK ROSE.
ปุ๊ก.
ธนิศร อยู่พรหม.
-----------------------------------------------------
9 มีนาคม 2547 02:59 น.
M.BLACK ROSE.
รักเผื่อเลือก
เรารักเขาข้างเดียวเหมือนเกลียวเชือก
เขารักเผื่อเลือกหารู้ไม่
รู้ก็รู้ก็จะรักจะทำไม
รู้ว่าเขาไม่รักเราคือความจริง
เธอคงคิดว่าตัวเรานั้นไรค่า
เราก็ฆ่าตัวเองยิ่งใจหาย
ฆ่าเพราะรักไม่จริงทุกสิ่งตาย
เธอจึงฆ่าเราได้อย่างเลือดเย็น
เรานั้นมองบนท้องฟ้านภาจิต
ไร้ดาวชิดติดฟ้าเป็นหนักหนา
มีแต่จันทร์หนึ่งดวงก็อุรา
เป็นเพราะว่าชื่อเธอคล้องกับจันทร์
อยากจะขอสามสิ่งในชีวิต
หนึ่งอยากให้เธอเป็นจิตมิรู้หาย
สองอยากให้เธอเป็นสุขอยู่สบาย
สามอยากได้ความจริงใจในตัวเธอ
เราคงเป็นคนที่เลวมหาชาติ
เลว เลว ชาติไม่มีดีโธ่ไอ้เลว
คงเป็นคำพูดที่ดีสำหลับเธอ
คงเป็นเธอคนเดียวที่ว่าเรา
M.BLACK ROSE.
ปุ๊ก.
ธนิศร อยู่พรหม.
----------------------------------------------------
9 มีนาคม 2547 02:13 น.
M.BLACK ROSE.
ปวดใจ..
ให้เป็นไข้ปวดหัวตัวหนาวสั่น
ให้ปวดฟันปวดท้องนอนร้องไห้
ให้เป็นนิ่วเป็นเหน็บเจ็บเจียนตาย
ปวดอะไรทนได้เว้นไว้ใจ
ให้ความดันบั่นทอนนอนไม่หลับ
ให้หมอจับฉีดยาห้าสิบเข็ม
ให้ผ่าตัดเอาเลือดเชือดเถือเอ็น
ขออย่าให้ใจเป็นเช่นนี้เลย...
M.BLACK ROSE.
ปุ๊ก.
ธนิศร อยู่พรหม.
-------------------------------------------------
9 มีนาคม 2547 01:52 น.
M.BLACK ROSE.
เพื่อนเอย
เพื่อนเอย เพื่อนรู้ บ้างไหมว่า
ความรักนั้น มีค่า สักแค่ไหน
รักแท้นั้น ก่อเกิด จากสิ่งใด
ถ้าไม่รู้ ไม่เป็นไร จะบอกเอง
รักนั้นคือ การห่างไกล ใจเพ้อถึง
คิดคำนึง ซึ่งกันและกัน ไงคนเก่ง
ยากยิ่งนัก จะบอกเล่า ต้องเจอเอง
แต่หากรัก อย่ากลัวเกรง ความเสียใจ
คิดถึงเธอ เธอ เธอ เธอคงรู้
อยากบอกเธอ ยามไรคู่ ใจโหยไห้
ที่รักก็ เพราะรัก คงเข้าใจ
ฉันบอกแล้ว ซึ้งบ้างไหม ใจคนดี..
M.BLACK ROSE.
ปุ๊ก.
ธนิศร อยู่พรหม.
------------------------------------------------------------
หน้าส่วนตัว
923
