29 มกราคม 2547 11:11 น.
Luv_Stinkz
ยามจากไกลขอเพียงนึกถึงแค่เธอ
พาละเมอล่องลอยไปอยู่ใต้จิต
คิดพลันเผลอหลุดรอยยิ้มอย่างใกล้ชิด
มิได้คิดอื่นใดจากกอดเธอ
เผลอทีไรใจล่องลอยไปเรี่อยเปี่อย
เหนื่อยที่มั่วคิดถึงคนอยู่ข้างหลัง
ขังตัวเองอยู่ในเงาความทรงจำ
ที่บางครั้งจำใจต้องแกล้งลืม
29 มกราคม 2547 11:02 น.
Luv_Stinkz
รู้สึกไหมว่าเมื่อใดใจเริ่มสั่น
นึกถึงวันที่กุ้มมือกลัวจะหาย
สานดวงจิตที่สองตาไม่ยอมคลาย
แม้จุดหมายยังยืนยันจะก้าวไป
ดวงใจนี้ที่ให้ไปไม่อิงแอบ
แม้บางที่มันอาจแสบและปวดร้าว
แต่ที่ทำวันนี้ก็เพื่อเรา
เพื่อสานความรู้สึกที่เป็นจริง
29 มกราคม 2547 10:52 น.
Luv_Stinkz
ความรักมันสวยงามจริงนั้นหรือ?
มือ 2 มือผสานพร้อมหลับฝัน
มันเป็นเพียงความรู้สึกที่ตื้นตัน
หันไปยังโลกแห่งความจริง
พิงหมอนหลับตาพันนึกถึงอดีต
ที่ๆมีเราสองคนมุ่งสร้างฝัน
มันเป็นเหมือนเรื่องราวที่ผูกพันธ์
แม้สิ้นวันแต่ใจฉัน ไม่สิ้นเธอ
20 มกราคม 2547 16:19 น.
Luv_Stinkz
ฉันยอมรับกับความเจ็บและสิ้นหวัง
ถึงมันพังก็หลุดพ้นจากใจหมอง
ยอมเป็นคนที่หมดใจไร้ตะกอน
ดีกว่าโดนเธอหลอกน่าเบื่อจัง+
20 มกราคม 2547 16:17 น.
Luv_Stinkz
มองหน้าเธออย่างลึกซึ้งเธอทำแสบ
แทบหมดเรี่ยวแรงและสิ้นหวัง
ดังมลทินมาเข้ากายอย่างจังๆ
หากความรักไม่พังฉันอาจตาย