11 มกราคม 2547 17:27 น.
Luv_Stinkz
เคยคุยกันทุกคืนก่อนหลับฝัน
หมอนใบนั้นที่ฉันหนุนยามคืนหวาน
มันเป็นเหมือนความรู้สึกที่บอบบาง
หันมายิ้มกับตัวเองทุกคำคืน
เมื่อวันหนึ่งความรู้สึกไม่เหมือนก่อน
คืนที่ความร้าวรอนนั่นจ้องหา
ฝากเป็นเพียงความสับสนของเวลา
มาเป็นเพียงคำรำลาจากหัวใจ
11 มกราคม 2547 17:24 น.
Luv_Stinkz
เพียงแค่เวลาทำให้รู้จัก
จึงชวนชักความรู้สึกที่จางหาย
จนมาพบคนๆหนึ่งที่มีใจ
แต่เพียงกายของเรานั่นห่างกัน
มันเป็นเหมือนความรู้สึกที่ไกลห่าง
ความอ้างว้าง เข้ามาพบสบปัญหา
พาให้ฉัน และ เธอ นั้นจืดจาง
จนเป็นเงาของใจที่ผ่านรอน...
11 มกราคม 2547 17:21 น.
Luv_Stinkz
เวลาเจ็บ...รู้สึกได้ใครไม่ห่วง
ถ่วงความเหงา ว้าเหว่ สุขหดหาย
กลายเป็นทุกข์ ทรมาณ และวุ่นวาย
หายไปจากความร่าเริงที่เคยมี
ที่ตรงนี้....ที่ๆเราไม่เคยห่าง
ความอ้างว้าง ประจักษ์จิต ทำใจหาย
รู้ทั้งรู้..ว่าเธออยู่ไม่ไกล
ให้ทำไง...ฉันนั้นคิด ผิดไปเอง