7 มีนาคม 2547 17:31 น.
LUNA SEA
อย่าอ่อนแอแก่ใครให้ได้เห็น
เชิดหน้าเด่นยิ้มให้ได้กลางใจเขา
ถ้าอยู่เดียวสุดกลั้นเกินบรรเทา
เชิญนงเยาว์หลั่งน้ำตาให้สาใจ
7 มีนาคม 2547 17:27 น.
LUNA SEA
ถึงอยู่ห่างทางไกลเกินไปหา
มิพบหน้ากันเลยดั่งเคยเห็น
ก็อย่าหมองหม่นชักให้ลำเค็ญ
เธอยังเป็นสุดที่รักด้วยภักดี
7 มีนาคม 2547 17:25 น.
LUNA SEA
รักครั้งเดียวแสนเจ็บช้ำระกำจิต
แทบชีวิตดินก็พังความหวังสูญ
ชัวิตหนอคิดคิดไปให้อากูร
รักสิ้นสูญหมดศรัทธา. . .อ้าอกตรม
7 มีนาคม 2547 17:23 น.
LUNA SEA
ฉันถามเธอหลายหลายครั้งอย่างไหวหวั่น
หัวใจฉันรออยู่เธอรู้ไหม
บอกฉันซิสักคำย้ำลงไป
ย้ำที่ใจหนักหนัก. . .รักหรือชัง
7 มีนาคม 2547 17:21 น.
LUNA SEA
จะพบกันทำไมเมื่อไกลจาก
พบเพื่อนหวั่นเกรงรักจักเปลี่ยนไป
พบเพื่อหวั่นเกรงรักจักเปลี่ยนไป
พบเพียงใจดีกว่ามา. . .ลากัน