2 กรกฎาคม 2545 18:47 น.
LUNA SEA
ไม่เคยสนใจเลยใช่ไหม
ว่าฉันจะเป็นอย่างไง
เธอคงคิดว่าฉันไม่มีหัวใจ
ถึงทำร้ายกันได้ขนาดนี้
อยู่ดีๆเธอก็มาทำให้รัก
แล้วก็ตีจากไปไม่ใยดี
เธอคงสนุกมากล่ะสิ
แต่ฉันนี้เจ็บแทบตาย
2 กรกฎาคม 2545 18:42 น.
LUNA SEA
อาจดูเหมือนไม่แคร์เธอ
เวลาเจจอก็ทำเป็นไม่ใส่ใจ
เธอยิ้มมาฉันก็ทำเป็นเมินไป
แต่เธอรู้ไหมฉันทำไปเพราะอะไรกัน
ไม่อยากให้เธอเห็นสายตาที่อ่อนไหว
กับหัวใจที่ปวดร้าวทรมาน
ไม่อยากให้เธอรู้ว่าฉันลืม ที่เธอไม่รักกัน
ไม่อยากให้รู้ว่าฉันตัดใจไม่ลง
2 กรกฎาคม 2545 18:40 น.
LUNA SEA
ฉันอาจจะเป็นแค่คนรู้จัก
ไม่ใช่คนที่เธอคอยรักห่วงหา
อาจจะเป็นแค่คนผ่านตา
ไม่มีค่าพอให้เธอต้องจดจำ
2 กรกฎาคม 2545 18:38 น.
LUNA SEA
ได้ฟังเธอพูดลา
นํ้าใสๆในตาเริ่งรินไหล
ได้แต่ก้มหน่าเงียบไม่พูดอะไร
กลัวเธอเห็นรอยรํ่าไห้ที่ฉันมี
เลิกพูดสักที่ได้ไหม
ยิ่งพูดเท่าไหร่ฉันยิ่งเจ็บมากกว่านี้
ขอร้องเถอะโปรดปล่อยฉันเถอะคนดี
ขอร้องทีขอให้เดินจากฉันไป
2 กรกฎาคม 2545 18:36 น.
LUNA SEA
กับความรักที่ฉันให้เธอไป
ไม่สนใจหรอกนะจริงไหม
ว่าเธอจะรักฉันมากน้อยเพียงใด
ฉันรักเธอก็เพราะฉันพอใจ
ก็เพราะหัวใจฉันมีเธอ