12 กรกฎาคม 2545 18:06 น.
LUNA SEA
เห็นตัวแก่ ความชั่ว ครอบคลุมจิต
ทุกครั้งคิด คิดชั่ว มัวเมาหลง
เห็นตัวแก่ สักนิด จิตจะปลง
ความเมาหลง จะมลาย หายไปเอง
3 กรกฎาคม 2545 17:00 น.
LUNA SEA
เอานํ้าตาของฉันไปนั่งคิด
ว่าเธอทำถูกหรือผิดในวันนั้น
ใครที่เป็นอื่นที่ทำร้ายกัน
แล้วทำให้ฉันมีนํ้าตา
มันคงทำให้เธอสำนึกบ้าง
ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันหนักหนา
มีค่าเหมือนกันนะกับนํ้าตา
เพราะที่ผ่านมาไม่เคยให้ใคร
3 กรกฎาคม 2545 16:55 น.
LUNA SEA
เธอถามฉันว่าอยากได้อะไร
เป็นของขวัญในวันสำคัญวันนี้
จะไม่ขออะไรนอกจากความรู้สึกดีๆ
เท่าที่ใจเธอมีให้ฉันคนเดียว
จะให้ฉันได้ไหม
ขอเธออย่าแบ่งให้ใครแม้เพียงเสี้ยว
ของขวัญชิ้นใหญ่คือหัวใจเธอเพียวๆ
ให้ฉันเก็บไว้คนเดียวนะขอบคุณ
3 กรกฎาคม 2545 16:48 น.
LUNA SEA
ทุกคืนก่อนนอน
คิดถึงเธอก่อนจึงหลับฝัน
คืนแล้วคืนเล่าที่เฝ้าทำอย่างนั้น
ทำให้อุ่นใจว่าฉันมีเธอ
แม้ไม่ได้สบตาทายทัก
แต่ความรักยังล้นใจเสมอ
นานแสนนานไม่ได้เจอ
ฉันก็ยิ่งคิดถึงเธอสุดหัวใจ
3 กรกฎาคม 2545 16:39 น.
LUNA SEA
เพราะรักเธอฉันจึงไม่กล้าบอก
ไม่กล้ามองแม้แต่หน้าใครทั้งนั้น
มันเป็นเพราะความระอายที่ให้กัน
มันเป็นฝันที่กำลังจะหมดลง
เพิ่งรู้ตัวว่าฉันรักแต่เธอ
ใจก็เพ้อถึงเธออยู่อย่างนี้
ทั้งที่เธอก็ดีดีแสนดี
จนใจนี้เกือบจะบอกว่ารักเธอ
แต่ไม่กล้าจะบอกว่ารักนะ
ใจมันสับใจมันสนอยู่อย่างนี้
กลัวเธอบอกว่าฉันมันไม่ดี
เป็นคนที่เปลี่ยนใจง่ายมากหลายใจ
ฉันจึงเก็บรักนี้ไว้ในใจ
ไม่ให้ใครมาล่วงรู้อยู่อย่างนี้
จะเก็บไว้ให้ดีเท่าทีมี
อยู่อย่างนี้จนฉันตายจากเธอไป