30 กรกฎาคม 2545 20:43 น.
LUNA SEA
ครั้งหนึ่ง..........
เธอเคยบอกให้เราอยู่ห่างกันบ้าง
เพราะระหว่างเรากำลังมีปัญหา
ถ้าไม่อยากให้เราสองต้องเลิกลา
โปรดให้เธอเดินจากมาอย่าเสียใจ
เธอต้องการจะขออยู่คนเดียวเพียงลำพัง
และยังไม่รู้ว่าต้องใช้เวลายาวนานสักแค่ไหน
เพียงแค่บอกให้ฉันนั้นทำใจ
อดทนเก็บหัวใจเพื่อรอเธอ
เธอคงไม่รู้ว่าคนที่รอจะร้าวราน
ยิ่งต้องใช้เวลานานยิ่งเจ็บชํ้าเสมอ
ทุกคืนวันร้องไห้คิดถึงแต่เธอ
รู้บ้างไหมนะเธอคิดถึงแทบขาดใจ
30 กรกฎาคม 2545 20:28 น.
LUNA SEA
ฉันจำกัดคำว่าเพื่อนไว้แค่เพื่อน
แต่ดูเธอจะลืมเลือนไปใช่ไหม
ความใกล้ชิดทำให้เธอนั้นเผลอใจ
เกิดความรู้สึกใหม่ๆเข้ามาแทน
สำหรับฉันเธอยังคงเป็นเพื่อนเหมือนวันเก่า
แม้ว่าความรู้สึกของเราจะเริ่มห่างเหิน
ความเป็นเพื่อนมันห่างไกลไม่เหมือนเดิม
แต่พยามยามจะต่อเติมความสัมพันธ์
อยากให้เราคงความเป็นเพื่อน
อยากให้เหมือนวันวานจะได้ไหม
เคยร่วมทุกข์ร่วนสุขกันอย่างไร
ขอให้มันเป็นไปเหมือนเช่นเคย
30 กรกฎาคม 2545 20:18 น.
LUNA SEA
มองออกไปนอกหน้าต่าง
อ้างว้างหัวใจเสมอ
ไม่อยากห่างไกลจากเธอ
คิดถึงเสมอเมื่อเราจากกัน
30 กรกฎาคม 2545 20:13 น.
LUNA SEA
นั่งบนรถไฟรู้สึกเหงา
เพราะข้างๆไม่มีเขาในตอนนี้
มีคนมากมายก็เหมือนไม่มี
เหว่ว้าทุกทีที่คิดถึงเธอ
30 กรกฎาคม 2545 20:07 น.
LUNA SEA
เสียงรถไฟเหมือนเป็นสัญญาณ
ว่าคงอีกนานที่เราจะพบกันใหม่
ขบวนรถค่อยๆเคลื่อนออกไป
เตือนว่าเราต้องห่างไกลกันทุกที
หน้าส่วนตัว
805
