13 ธันวาคม 2545 18:36 น.
LUNA SEA
ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ที่เรามีทั้งนํ้าตาและความเหงา
ทั้งความสุขรอยยิ้มของพวกเรา
วันนี้ยังคงเหลือแต่เงาและคำลา
ตรงนั้นตรงนี้ที่เราเคยอยู่
ถ้าเธอหันกลับมาดูจะรู้ว่า
สิ่งเหล่านั้นยังคงอยู่ที่เดิมตลอดเวลา
ยังคงรอเธอกลับมาอยู่ด้วยกัน
13 ธันวาคม 2545 18:31 น.
LUNA SEA
ทำเป็นหยิ่งไม่สนใจ
ความจริงหวั่นไหวไม่ค่อยกล้า
ได้แต่แอบมองเธอจนลับตา
ส่วนใจยังไม่กล้ามันยังอาย
เป็นหญิงต้องรักนวลสงวนตัว
จำจนขึ้นหัวแน่แม่สอนไว้
แต่หากชักช้าจนเธอมีใคร
แม่จ๋าควรทำยังไง
...ควรจะเตรียมตัวร้องไห้ท่าไหนดี...
13 ธันวาคม 2545 18:27 น.
LUNA SEA
เพราะคำว่ารัก
อุปสรรคมากแค่ไหนก็ไม่หวั่น
จะรักเธออย่างนี้ทุกๆวัน
และจะมากกว่านั้นยังทุกวันผ่านไป
13 ธันวาคม 2545 18:25 น.
LUNA SEA
ขอบคุณสำหรับความเข้าใจ
สำหรับความห่วงใยที่มีให้
สำหรับสิ่งดีๆและกำลังใจ
สำหรับคำว่าไว้ใจเสมอมา
ก็ไม่รู้จะตอบแทนเธอยังไง
สิ่งที่ให้มานั้นมีค่าหนักหนา
เพราะเธอช่างแสนดีตลอดมา
เพียงคำว่าขอบคุณคงไม่พอ
13 ธันวาคม 2545 18:22 น.
LUNA SEA
ความรู้สึกที่มีให้
นั้นคงยังไม่แปรผัน
หากเธอยอมรับความผูกพัน
ที่สองเรามีให้กันตลอดมา
ถึงแม้จะอยู่ไกลกันแค่ไหน
ขอให้เธอรับรู่เสมอว่า...
ยังคงคิดถึงเธอเรื่อยมา
แม้กาลเวลาจะผ่านเลยไป
แต่สิ่งสำคัญมันอยู่ตรงที่...
การมีคนสองคนคบกันได้
เป็นเพื่อนที่มีความรักความจริงใจ
แม้จะนานแค่ไหน...ยังมั่นคง...
หน้าส่วนตัว
935
