5 มีนาคม 2547 12:46 น.
LUNA SEA
จากหัวใจที่ช้ำซ้ำรอยเก่า
ตามเหมือนเงาฟาดฟันหั่นใจเลือน
รักครั้งใดต้องโศรกวิโยคเตือน
น้ำตาเกลื่อนกลบนุชสุดทนทาน
ใครจะรู้ใจเราหรือเข้าจิต
อยากมีมิตรปลอบใจไว้ซักคน
ใครจะซับน้ำตามาปลอบตน
ใครสักคนเท่านั้นฉันต้องการ
อยากมีมิตรที่ช้ำน้ำตาร่วง
สิ่งทั้งปวงย่อมซึ้งตรึงสมาน
ย่อมรู้รสความขมตรมดวงมาน
มาช่วยสานความรักจากใจจริง
แม้เป็นเพียง. . .รอยฝันก็พลันปลื้ม
แล้วก็ลืมมธุรสหมดทุกสิ่ง
ฝากลมแว่วจากแดนไกลสู่ไพรพิง
จากน้องหญิงบ้านนา. . .มาอยู่กรุง
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:50 น.
LUNA SEA
กามเทพคือธนูสู่ความรัก
เสียบศรศักดิ์ปักซึ้งตรึงใจฉัน
มาก่อจิตพิศสวาทประหลาดพลัน
ให้ใฝ่ฝันถึงเธอเสมอมมา. . .
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:48 น.
LUNA SEA
อันความรักเกิดที่ไหนใครรู้บ้าง
เกิดระหว่างสองใจใช่ไหมพี่
ก็ใจเธอกับฉันตรงกันดี
จึงเกิดมีความรักปักกลางดวง
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:46 น.
LUNA SEA
คิด. . .คิดไปใจฉันมันอนาถ
ถึง. . .แคล้วคลาดไม่สมอารมณ์หมาย
แต่ . . .ดวงจิตคิดสับสนจนวุ่นวาย
เธอ. . .ช่วยคลายข้องจิตคิดปลดปลง
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:43 น.
LUNA SEA
ความจริงนั้นฉันเข้าใจเธอไม่ยาก
เธอต่างหากที่ไม่เข้าใจฉัน
เมื่อต่างคนต่างไม่เข้าใจกัน
ก็นับวันรักร้างห่างออกไป
หน้าส่วนตัว
679
