22 กุมภาพันธ์ 2547 15:20 น.
LUNA SEA
หัวใจฉันรักใครไม่ได้แล้ว
ใจยังแน่วแน่อยู่เป็นคู่ของ
ฉันพร้อมภักดิ์รักมั่นหมายประคอง
รักอย่างต้องการเจ้า. . .เข้าวิวาห์
คิดถึงเธอคนดีสุดที่รัก
คะนึงหนักใจหน่วงเฝ้าห่วงหา
ยิ่งเวลาเลื่อนไปใจศรัทธา
ชีวิตผาสุขถ้าได้เจ้า. . .เข้ามาอิง
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:16 น.
LUNA SEA
มันสมองปัญญาชนคนยกย่อง
เฝ้าคอยมองด้วยศรัทธาน่าเลื่อมใส
หวังเขาเป็นโคมทองส่องเมืองไทย
เพื่อก้าวไปสู่นิยาม. . .ความเจริญ
อนิจจาความฝันอันบรรเจิด
เริ่มบังเกิดจุดด่างความห่างเหิน
เขาเพลิดเพลินมัวเมา. . .หลงตัวเอง
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:14 น.
LUNA SEA
ไม่ต้องมาพาทีอย่างนี้หลอก
ฉันขอบอกว่าใจฉันไม่หลง
รู้แล้วว่าถ้าฉันรักภักดิ์อนงค์
ฉันก็คงชอกช้ำระกำใจ
เธอเป็นคนไม่จริงทิ้งรักง่าย
ฉันคงตายเพราะอกหักเธอจากไกล
หากเธอยังเป็นเช่นนี้ทุกทีไป
หญิงที่ไหนเขาจัก. . .รักกับเธอ
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:08 น.
LUNA SEA
หยาดน้ำค้างเริ่มค้างกลางดอกหญ้า
หยาดน้ำตาหยาดหยดบดทางผ่าน
ในชีวิตปลิดสิ้นเมื่อวันวาน
นานเนิ่นนานจวบลับกับวันตาย
ชั่วชีวิตติดปมคมคุณค่า
ถุกโลกพาพัดผ่านทางทุกข์เข็ญ
สิ้นความคิดหมดหวังทางที่เป็น
จะหลบเร้นหรือจะอยู่สู้ต่อไป
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:04 น.
LUNA SEA
คำโบราณบอกเล่าคนเจ้าชู้
มือคลำดูใช้ได้. . .ไม่มีหาง
เพียงสามวันอกแตกขอแยกทาง
หญิงหมดยางเชื่อคำแล้วช้ำใจ
จึบงมุ่งมีชีวิต. . .อิสระ
ลืมเถิดนะเนื้อคู่ว่าอยู่ไหน
ขออยู่ตัวคนเดียวท่องเที่ยวไป
ดีกว่าให้ชายเจนจัด. . .มัดเท้ามือ