22 กุมภาพันธ์ 2547 15:47 น.
LUNA SEA
เห็นภาพรักคราใดพาใจเศร้า
แสนปวดร้าวดวงจิตเมื่อคิดถึง
มองภาพถ่ายใจเศร้าเฝ้ารำพึง
สุดคิดถึงภาพรักจากหัวใจ
เมื่อเห็นความรักเราเศร้าจริงหนา
เปลี่ยนวิญญาไม่สมเจ้า. . .เฝ้ามองหา
ความหวังไกล. . .ไกลจางไปห่างตา
เจ็บอุราเปรียบเรือน้อย. . .ลอยจากมือ
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:44 น.
LUNA SEA
ฉันด้านหน้ามาตามความคิดถึง
อย่างคนซึ่งแม้ใจอ่อนไหวนัก
รุ้งสายนั้นแวววาบสวยงามนัก
หวังมาพักใจไว้ใกล้ใกล้เธอ
แล้วสิ่งที่ได้รักคือคับแค้น
เมื่อหวงแหนสิ่งที่ฉันนั้นเสมอ
เธอไม่รับ. . .ไม่รัก. . .ไม่อยากเจอ
น้ำตาเอ่อน้อยใจกับ. . .ความอับอาย
ความปวดร้าวแทรกใจไปทุกหน
ฉันทุกข์ทนอยู่กับรักหักสลาย
เจ็บหัวใจ. . .ที่เคยหวังเจียนคลั่งตาย
สวาทวายวูบดับแหลกยับเยิน
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:35 น.
LUNA SEA
ขอจำจากลาทีนะที่รัก
เธอเคยภักดีฉันพลันเป็นสอง
เธอทำตัวเป็นชายบไม่ถูกทำนอง
ผู้หญิงสองชายหนึ่งจึงขอไกล
ลืมมันเสีย. . .รักเราครั้งเก่านั้น
คิดว่าฝันชั่วคืนตื่นพลันหาย
เพราะเดี๋ยวนี้ทุกอย่างช่างกลับกลาย
ฉันไม่หมานเป็นคู่ครอง. . .ชายสองใจ
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:29 น.
LUNA SEA
เมื่อตามองสองตาพาให้คิด
ยิ่งเพ่งพิศยิ่งพาอุราหวาม
สองตาจ้องน้องหญิงยิ่งแสนงาม
ขอให้นามว่า เก๋ เสนห์ตา
ตาดำดำขำคมสมค่าหญิง
เก๋จริงจริงทุกวันเฝ้าฝันหา
ยามเพ่งพิศจิตสั่นหวั่นอุรา
เพราะคุณค่าตาของน้องคนดี
อยากจะเห็นสองตาคราเธอจ้อง
ตาทั้งพาให้ใจสุขศรี
ตาน้อยน้อยขำคมสมสตรี
งามอย่างนี้พี่อยากฝากสัมพันธ์
สมตาจ้องคราใดใจปั่นป่วน
ช่างเย้ายวนชวนให้จิตใฝ่ฝัน
อยากเห็นตาคู่นี้ทุกวี่วัน
อยากจำนรรค์ว่าสมัคร รักสองตา
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:24 น.
LUNA SEA
ฉันรอเธอที่นี่สองปีกว่า
ด้วยหวังว่าวันประสงค์คงมาถึง
มิอาจรักหักห้ามความคำนึง
โดยแอบซึ้งเสนห์หาทุกนาที
ข่าวเธอเพียบเงียบหายเหมือนตายจาก
เหลือเพียงซากรักไร้ไว้ที่นี่
ฉันจึงคอยหงอยเหงาเศร้านานปี
อยู่อย่างมีชีวิตไร้จิตใจ
และข่าวของคนดีมีมาถึง
เธอผู้ซึ่งแทรกนิยามความหม่นไหม้
เถอะจะตั้งตารับเธอกลับไป
พร้อมแต่งงานกับคนใหม่. . .ให้เธอดู
หน้าส่วนตัว
1731
