11 กุมภาพันธ์ 2547 10:56 น.
LUNA SEA
กันสาดห้องเรียนที่ลงมาวิ่ง
ไล่จับกันเช้าเย็น...เหมือนวิ่งไล่ความฝัน
มันคือซอกเล็กๆในเสี้ยวหนึ่งของความผูกพัน
และคงมีเพียงสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าเพื่อนเท่านั้น...ที่จดจำมันได้ดี
*****************************
จะต้องการอะไรไปมากกว่านี้
หนึ่งชีวิตที่มี...ขอแค่เพื่อนดีดีซักคนหนึ่ง
จะต้องการอะไรอีก...ในความคิดคำนึง
จากกันก็แค่ความคิดถึง...เพราะเราอยู่ใกล้ใจ
11 กุมภาพันธ์ 2547 10:42 น.
LUNA SEA
เพราะที่นี่มีความรัก
ให้เพื่อนเลยมาพิงพักในวันเหงา
เพราะที่นี่คือที่ของเรา
ซึ่งเต็มไปด้วยคำบอกเล่า...ของความผูกพัน
*********************
อย่าเรียกว่าการจากลา
เพราะคุณค่าไม่ได้อยู่แค่ตรงนั้น
อย่าเรียกว่าการจากกัน
เพราะในความผูกพัน...เพื่อนกันไม่เคยห่างใจ
10 กุมภาพันธ์ 2547 16:36 น.
LUNA SEA
คำสัญญาที่มั่นไว้ให้กับเพื่อน
ยังไม่ลืมเลือนหายจากใจฉัน
เพื่อนคือเพื่อนที่รักทุกคืนวัน
มิแปรผันเปลี่ยนแปลงเป็นอื่นไป
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:47 น.
LUNA SEA
ขอแค่...จะห่วงหา
ขอแค่...แววตาอาทรซักครั้ง
ขอแค่...ในเสี้ยวของความคิดคำนึง
ขอแค่...เพื่อนจะยังคิดถึงก็เพียงพอ
*****************
มีอะไรส่งข่าวมาบ้าง
ไม่ว่าจะอ้างว้าง...ไม่อ้างว้าง...เหงาหรือไม่เหงา
ที่นี่ยังยินดีต้อนรับเพื่อนเรา
จะไม่ปล่อยให้นายเศร้า...
ขอแค่อย่าลืมความเป็นเราก็แล้วกัน
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:34 น.
LUNA SEA
คนที่เป็นได้มากกว่าคนรัก
คนที่จะแน่นหนักผูกพันไว้
คนที่รู้สึกใกล้เสมอ...แม้ยามไกล
เธอคือคนคนนั้นรู้ไหม...เพื่อนรัก
***************************
ไม่มีดอกไม้ช่อใหญ่
ไม่มีคำอวยพรมาให้สวยหรู
มีแค่แววตา...แต่ว่าเราต่างรู้
ว่าเพื่อนทุกคนจะอยู่ในความทรงจำ...
หน้าส่วนตัว
692
