12 กุมภาพันธ์ 2547 13:20 น.
LUNA SEA
เมื่อก่อนรู้สึกเฉยเฉย
แต่วันเวลาที่ล่วงเลย
ความรู้สึกเฉยเฉย
ก็เปลี่ยนไป . . .
คงเพราะความใกล้ชิด
ไมตรีจิตที่เอให้
บางครั้งก็ซึ้งใจ
แอบซ่อนไว้เพียงคนเดียว
12 กุมภาพันธ์ 2547 13:15 น.
LUNA SEA
อยากจะร้องไห้สักทีดีไหม
ร้องให้ใจฉันนั้นมันเข้มแข็ง
เผื่อร้องไห้มนทำให้ใจมีแรง
เผื่อเข้มแข็งขึ้นมาบ้างก็ยังดี
ร้องไปร้องไปใจเจ้าเอ๋ย
เจ้าไม่เคยร้องไห้ใช่ไหมหนา
ให้ใจฉันนั้นมันนองด้วยน้ำตา
ยังดีกว่าให้ใจนั้นมันดันทรวง
12 กุมภาพันธ์ 2547 13:09 น.
LUNA SEA
อย่าหวั่นไหวกับทางข้างหน้า
เราต้องห่างสุดตาเพื่อตามหาฝัน
คนทุกคนมีจุดมุ่งหมายที่ต่างกัน
แค่จำว่าหนึ่งครั้งเคยผูกพันและมีกัน. . . เป็เพื่อนกันตลอดไป
12 กุมภาพันธ์ 2547 13:06 น.
LUNA SEA
อย่าหวั่นไหวกับทางข้างหน้า
เราต้องห่างสุดตาเพื่อตามหาฝัน
คนทุกคนมีจุดมุ่งหมายที่ต่างกัน
แค่จำว่าหนึ่งครั้งเคยผูกพันและมีกัน. . . เป็เพื่อนกันตลอดไป
12 กุมภาพันธ์ 2547 13:03 น.
LUNA SEA
มีวันเวลามากมายตั้งก่ายกอง
ที่เราร่วมเป็นเจ้าของทั้งหมดนั้น
ความรู้สึกมันอบอุ่นและผูกพัน
ทุกอย่างรวมอยู่ในหนึ่งคำนั้น. . . คำว่าเพื่อน
หน้าส่วนตัว
1371
